การเข้าถึงได้ดังนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย
เพราะต้องเข้าให้ถึงกายต่างๆ คนกิเลสหนาใจหยาบไม่สนใจทำไม่เป็น จึงต้องตั้งใจให้บริสุทธิ์ กายวาจาใจชั่วไม่มีปนเลย
ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน ตรึกนึกการจะเข้าถึงได้
ดังนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอ จึงจะทำใจหยุดใจนิ่งเข้าถึงธรรมกายไปเป็นชั้น ๆ
เมื่อหยุดได้จึงเรียกว่าเคารพพระรัตนตรัยเป็นลำดับ ทำใจหยุด นั่ง นอน เดิน ยืน ขี้ เยี่ยว
ไม่รู้ให้หยุดบังคับให้หยุดก็ช่างเดี๋ยวก็ช่างนั่งก็ช่างนอนก็ช่าง เดินก็ช่างเวลาตื่นแล้วก็ตั้งกันเป๋งเชียวละ
ถ้าไม่หยุดไม่ยอมกัน
ดังเช่นที่พระพุทธเจ้าตรัสกับองคุลิมาลว่า“ สมณะหยุดแล้ว“ คำว่าหยุด” อันนี้ตั้งแต่ต้นจนพระอรหัตทีเดียว
หยุด! อันเดียวนี่
หยุดในหยุดหยุดใน หยุดนะหยุดกลางของหยุด ๆ ๆ ๆ ถ้าไม่หยุดไม่ถูกศาสนา สักนิดหนึ่ง
ถ้าว่าหยุดเวลาไร ถูกศาสนาเวลานั้น
ถูกพุทธรัตนะธรรมรัตนะสังฆรัตนะเวลานั้น
“ คนอื่นเขาหยุดได้ตัว หยุดไม่ได้ก็โทษตัวเองโทษคนอื่นไม่ได้ ต้องว่าตัวเองโทษตัวเองทีเดียว
ภิกษุสามเณรบางรูปอยากได้ธรรมเต็มที่อุตส่าห์พยายามทำใจให้หยุดนิ่งหยุดหนักเข้า บางทีมันไม่หยุดทำไปเท่าไร ๆ ก็ไม่หยุดบ่น แต่ไม่หยุดนั่นแหละจนกระทั่งทำไม่เป็นเสียเลย บางท่านทำประเดี๋ยวเป็นเสียแล้วเป็นเรื่องไปทีเดียว”
หลวงปู่สด จนฺทสโร