คนเราจะต่ออายุได้ไหม โดย ทวีวัฒน์ เติมฤทธิ์ (อู๋) 22 ก.ย. 2559

เรื่องนี้เป็นรื่องจริงที่เกิดขึ้นในปี 2558 ที่วัดแห่งหนึ่งในประเทศไทย ได้มีสตรีท่านหนึ่งเข้ามาอุปถัมภ์วัด โดยเริ่มจากการทำบุญทั่วๆ ไป แล้วก็เอาแรงกายแรงใจมาช่วยจัดงานต่างๆ ภายในวัดเพื่อหาเงินเข้าวัด สุดท้ายก็ถึงกับเอาเงินมาสร้างห้องน้ำใหม่ให้วัดด้วยเงินหลายล้านบาทและใช้ช่างของเธอเองจนเธอเริ่มเป็นที่รู้จักของคนภายในวัดด้วยกัน ผมขอเรียกสตรีท่านนี้ว่า “คุณเอ้ก” (นามสมมุติ) ก็แล้วกัน

วันหนึ่งขณะที่คุณเอ้กกำลังทำงานภายในวัด โดยออกแรงยกของอย่างหนึ่งก็เกิดความรู้สึกเจ็บปวดและเสียวที่บริเวณหน้าอก ซึ่งอาการนี้เธอไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อมีโอกาสจึงได้ไปโรงพยาบาลให้หมอตรวจ ผลปรากฏว่าเธอเป็นมะเร็งที่หน้าอกถ้าจำไม่ผิดก็ระยะที่ 3 ซึ่งเป็นระยะที่อันตรายแล้วจะต้องเข้ารับการผ่าตัดรักษาโดยเร็ว ในระหว่างนั้นเธอก็ยังคงปฏิบัติธรรมตามปกติแล้วก็มีนิมิตโดยมีเทวดามาบอกเธอว่าเวลาในโลกมนุษย์ของเธอหมดแล้ว อยากจะทำอะไรก็ให้รีบทำ

ผม (อู๋) เองก็รู้จักและสนิทกับคุณเอ้กพอสมควร เมื่อมีโอกาสก็กำหนดจิตตรวจดูก็ทราบว่าหากเธอไปจากโลกมนุษย์แล้ว เธอก็น่าจะไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อยู่สุขสบายเที่ยวเล่นไปอีกนาน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะคุณเอ้กก็ได้สั่งสมบุญเอาไว้มากมาย แต่คนเราก็คิดไม่เหมือนกันเพราะคุณเอ้กเธอยังไม่อยากตาย เธอก็เหมือนกับคนส่วนใหญ่นั่นแหละคือเธอยังรักและห่วงใยลูกหลานของเธอ ตอนนี้เธอกำลังหลงหลาน 2 คนซึ่งกำลังน่ารักน่าชัง เธอยังไม่อยากไปไหน ทำให้เธอเกิดความทุกข์ใจมากเพราะใกล้ถึงเวลาที่หมอจะนัดผ่าตัดเอามะเร็งร้ายออกไปแล้ว

คุณเอ้กไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปพึ่งใคร เธอจึงไปกราบเรียนหลวงพ่อให้ช่วย และได้เล่าว่าเธอเองก็มีนิมิตมาว่าเทวดามาบอกว่าถึงเวลาไปแล้วอีกด้วย ที่สำคัญเธอยังได้บอกหลวงพ่ออีกว่าคุณพ่อของเธอก็ตายเพราะโรคมะเร็ง โดยหลังจากผ่าตัดแล้วพ่อของเธอก็ตายหลังจากหมอให้คีโมเพียงครั้งเดียว ทั้งนี้เพราะร่างกายของทั้งคุณพ่อและคุณเอ้กนั้นแพ้ต่อยาต่างๆ เวลาไม่สบายจึงกินยาไม่ได้เพราะแพ้ยาหมด พอหมอฉีดคีโมให้คุณพ่อท่านจึงเสียชีวิตทันที หลวงพ่อฟังเธอเล่ารายละเอียดให้ฟังแล้วก็เป็นห่วงเธอมากเพราะเป็นกรณีที่ช่วยยากจริงๆ แต่ในเมื่อคุณเอ้กมีบุญคุณความดีที่เข้ามาช่วยเหลือวัดมาก หลวงพ่อท่านจึงยอมรับที่จะช่วยคุณเอ้ก

การช่วยเหลือคุณเอ้กนั้นจะต้องทำให้ดวงมรณะ (ดวงดำ) นั้นดับสลายไป ซึ่งดวงมรณะนี้จะเกิดมีขึ้นที่ศูนย์กลางกายของคนที่ใกล้จะตายทุกคน การจะทำให้ดวงมรณะนี้สลายหายไปนั้นจะต้องใช้บารมีของผู้ช่วยและบารมีของคุณเอ้กเอง ต่างคนก็ต่างต้องเสียบารมีของตัวเองไปบ้าง เพราะเป็นการฝืนดวงฝืนกรรมเพื่อขอขยายเวลาให้สามารถอยู่ในโลกมนุษย์ไปได้อีกหน่อย (ปกติการต่ออายุครั้งหนึ่งก็จะอยู่ได้ไม่น้อยกว่า 5 ปี) ดังนั้นคุณเอ้กจึงได้ทุ่มเทกำลังกายและปัจจัย โดยทำบุญใหญ่ถวายเงินสร้างพระมหาเจดีย์ที่วัดกำลังดำเนินการก่อสร้าง

ผมเองก็ได้แนะนำคุณเอ้กไปว่าให้ทำบุญปล่อยปลาต่อชีวิต แต่ไม่ใช่ปล่อยปลาแค่ 10-20 ตัวนะ เพราะการปล่อยปลาเพียงแค่นั้นมันไม่มีกำลังเพียงพอ มันต้องปล่อยทีเป็นกะละมังๆ ปล่อยครั้งหนึ่งเป็นร้อยๆ กิโล ปล่อยทุกเดือนไปเรื่อยๆ มันถึงจะมีกำลังบุญเพียงพอที่จะไปต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวร แล้วก็ให้รักษาศีล 8 สวดมนต์นั่งสมาธิ ทำทุกอย่างเพื่อเพิ่มพูนบุญบารมีให้กับตัวเอง

นอกจากนั้นหลวงพ่อท่านก็ยังต้องไปขอครูบาอาจารย์ ขอพระเบื้องบนให้ช่วยด้วยเพราะถือว่าคุณเอ้กเป็นผู้มีพระคุณต่อวัดและพระศาสนา ผลจากการที่หลวงพ่อเข้ามาช่วยปรากฏว่าอยู่ๆ คุณเอ้กก็ไปรู้จักคุณหมอที่เก่งที่สุดในประเทศเรื่องการรักษามะเร็ง คุณเอ้กจึงทำเรื่องขอย้ายโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดกับคุณหมอที่เพิ่งรู้จัก กำหนดการผ่าตัดก็บังเอิญร่นคิวขึ้นมาได้เร็วขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ การวางยาสลบและการผ่าตัดสำเร็จผ่านไปด้วยดี 100%

แล้วก็มาถึงขั้นตอนที่คุณเอ้กกลัวที่สุดก็คือการให้คีโมครั้งแรก คุณเอ้กกลัวว่าจะซ้ำรอยเหมือนกับที่คุณพ่อของเธอ แต่เธอก็มีกำลังใจดีเพราะมีหลวงพ่อท่านช่วยอยู่ หลังการให้คีโมครั้งแรกเธอไม่เกิดการแพ้คีโมเลย น่าอัศจรรย์จริงๆ แล้วหมอก็ให้คีโมเธอต่ออีก 2-3 ครั้ง จนคุณหมอบอกว่าเธอหายจากโรคมะเร็งแล้ว

คุณเอ้กเธอรอดตายแล้ว ทุกวันนี้เธอก็ยังมาช่วยเหลือดูแลวัดตามปกติ คุณเอ้กเป็นอีกคนหนึ่งที่ผมรู้จักที่หลวงพ่อท่านช่วยเอาไว้ได้ ไม่ใช่มีแต่คุณเอ้กคนเดียวที่รอดตายเพราะหลวงพ่อ ผมยังรู้ว่ายังมีอีก 4-5 คนที่ผมรู้จัก คนเหล่านี้รอดตายมาได้เพราะบังเอิญมาทำบุญที่วัดแห่งนี้และขอให้หลวงพ่อท่านช่วย แต่ก็ไม่ใช่ท่านจะช่วยทุกคนนะครับ เพราะการช่วยคนอื่นท่านก็ต้องใช้บารมีของท่านไปด้วย และคนที่ท่านจะให้ช่วยก็ต้องมีคุณค่าเหมาะสมที่จะอยู่ต่อไป

บางคนวิญญาณออกจากร่างไปแล้วภรรยารีบโทรมาหาหลวงพ่อให้ช่วย ท่านยังต้องไปตามวิญญาณกลับมาเข้าร่างจนฟื้นขึ้นมาได้ เรื่องนี้ผมตัดสินใจเล่าไว้เพราะหลวงพ่อท่านคงไม่เล่าให้ใครฟังแน่ แล้วก็ยังไม่ได้ขออนุญาตท่านเพราะถ้าขอไปท่านก็ไม่อนุญาตอยู่ดี แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ตัวละครทุกตัวมีตัวตนอยู่จริง ผมขอเล่าไว้เพื่อมิให้เรื่องนี้ถูกลืมเลือนหายไปนะครับ

กรณีของคุณแม่ยายของผม ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่นั้นผมได้พาท่านปล่อยปลาทุกเดือนมานับ 10 ปี พอถึงเวลาท่านจะไปท่านก็ไปอย่างสบายๆ คือเป็นลมตายภายในห้องนอนของท่าน ไม่มีการบาดเจ็บหรือทุกข์ทรมานจากโรคอะไร นอนตายไปเอง การทำบุญปล่อยปลานี้จึงมีอานิสงส์มากทำให้ แก่ยาก ตายช้า โรคน้อย ไปสบาย….

Comments

comments