ชาวเนเธอร์แลนด์เข้าถึงธรรมกาย

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน ๒๕๓๐ ในเวลาบ่ายข้าพเจ้าได้พบหญิงชาวเนเธอร์แลนด์คนหนึ่งซึ่งต่อมาได้ทราบว่าเธอชื่อ E, HEMELRYK แต่เธอมักจะชอบให้เรียกชื่อแบบไทย ๆ ว่า“ สุชาดา” ดังนั้นข้าพเจ้าขอเรียกเธอสั้น ๆ ว่าแหม่มสุชาดาเธอเคยทํางานใน บริษัท สายการบินเคแอลเอ็ม

และเคยมาประจำอยู่ประเทศไทย แต่ในปัจจุบันได้ปลดเกษียณแล้วในบ่ายวันนั้นเธอมาที่ศาลาการเปรียญวัดสระเกศราชวรมหาวิหาร เพื่อขอพบพระอาจารย์เสริมชัยชัยมงฺคโล และต้องการขอคำแนะนำธรรมปฏิบัติจากท่านซึ่งเป็นจุดมุ่งหมายสำคัญในการเดินทางมาเมือง ไทยในครั้งนี้ของเธอ

แหม่มสุชาดาผู้นี้ ได้เคยฝึกหัดภาวนาตามแนววิชชาธรรมกายมาบ้างแล้ว จากประเทศเนเธอร์แลนด์ที่วัดไทยพุทธาราม วัดนี้ได้ก่อตั้งขึ้นจากการดำริของพระเดชพระคุณพระพรหมคุณาภรณ์ รองแม่กองพระธรรมทูตองค์ที่ ๒ ท่านได้สนับสนุนการก่อตั้งวัดไทยพุทธารามที่ประเทศเนเธอร์แลนด์ จนสำเร็จและได้ส่งพระมหาณรงค์และพระบุญเลิศจากวัดสระเกศฯ ไปอยู่ที่นั่น

เพื่อแนะนำธรรมะและการปฏิบัติธรรมจากการปฏิบัติธรรมที่ประเทศเนเธอร์แลนด์เธอได้เข้าถึงดวงปฐมมรรคเป็นดวงกลมโตใสสว่างมาก และเมื่อปฏิบัติธรรมต่อไปก็ได้เห็นกายธรรมจํานวนมาก แต่ในขณะนั้นเธอไม่ทราบว่าคืออะไรและจะปฏิบัติต่อไปอย่างไรและเมื่อมีโอกาสเธอจึงเดินทางมาเมืองไทยเพื่อฝึกปฏิบัติธรรมต่อไป แต่เนื่องจากช่วงระยะเวลาดังกล่าวพระอาจารย์เสริมชัยได้ไปเป็นวิทยากรในการปฏิบัติธรรมเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในวโรกาส

ที่มีพระชนมายุครบ ๕ รอบที่พุทธมณฑล

แหม่มสุชาดาจึงได้ตามไปกราบท่านที่นั่นที่พุทธมณฑล

พระอาจารย์เสริมชัยได้เมตตาสอนธรรมปฏิบัติให้เธอเป็นภาษาอังกฤษ เพื่อความเข้าใจในการปฏิบัติเพราะเธอพูดภาษาไทยไม่ได้ จนกระทั่งได้ ๑๘ กายนับ

แต่กายมนุษย์มนุษย์ละเอียดจนถึงกายอรหัตจากการสัมภาษณ์พูดคุยกับเธอเธอได้เล่าให้ฟังว่า

เธอได้เข้าถึงพระพุทธเจ้าและองค์จักรพรรดิ์

ซึ่งมีรัตนะ ๗ เป็นบริวาร จากนั้นพระอาจารย์เสริมชัยได้ต่อธรรมะเบื้องกลางและเบื้องสูงให้เธอ

เธอได้เข้าถึงอายตนนิพพานถอดกาย ที่มีพระพุทธเจ้าและพระอรหันขีณาสพซึ่งเป็นพระนิพพานคือเป็นธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตตผลแล้วมีพุทธลักษณะขาวใสเกตุดอกบัวตูม สว่างไสวเต็มไปหมดในอายตนนิพพาน นับจําน วนไม่ถ้วน

เธอได้มีโอกาสเข้าถึงและรู้เห็นรวมทั้งได้สัมผัสพระวรกาย (พระนิพพาน) ของพระพุทธเจ้ามีความรู้สึกว่าพระวรกายของท่านนิ่ม และเย็นมีความละเอียดประณีตมากกว่าการสัมผัสใด ๆ ในทางโลกมาก่อน จนยากที่ จะอธิบายได้

ต่อจากนั้นเธอได้ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงปราสาททำวิชชาหลวงพ่อซึ่งเธอมีความรู้สึกว่าเธอได้พบพระพุทธเจ้าองค์“ ต้นธาตุต้นธรรม” และ“ กลางธาตุธรรมของท่านซึ่งนับเป็นการพบ

ธาตุธรรมที่มีค่าที่สุดในชีวิตและโชคดีที่มีโอกาสได้มาปฏิบัติธรรมจนสามารถเข้าถึงได้เพียงนี้

พระอาจารย์เสริมชัยได้เมตตาสอนให้เธอรู้จักมหาสติปัฏฐาน ๔ คือการมีสติพิจารณาเห็นกายในกายเวทนาในเวทนาจิตใน จิตและธรรมในธรรมเป็นทั้ง ณ ภายนอก (ส่วนหยาบ) และ ณ ภายในละเอียดเข้าไปจนถึงสุดละเอียดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาสภาวะธรรมโดยน้อมเข้าสู่อนาคตังสญาณให้เห็นความแก่ความเจ็บและความตายตลอดจน อายุขัยของเธอเองเพื่อความเป็นอนิจจังทุกขังและอนัตตา

เพื่อเป็นมรณานุสติ เธอได้น้อมเข้าสู่อดีตังสญาณได้เห็นความเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏได้พอสมควร แต่ยังไม่ชำนาญ

พร้อมกันนี้ได้ย้อนดูอดีตชาติของตนเอง และได้พบว่าเธอเคยเกิดเป็นเด็กผู้ชาย

นอกจากนี้ก็เคยเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน

เช่นงูมาแล้ว จากการเห็นนี้ เพื่อเตือนสติตนเองให้กระทำความดีต่อไปและละเว้นความชั่วให้ ยิ่ง ๆ ขึ้นไปเธอเคยได้ยินเรื่องนรกสวรรค์และอยากจะดูพวกเปรตจึงได้ขอให้พระอาจารย์แนะนำซึ่งท่านได้กรุณาบอกวิธีให้เธอตรวจดูเปรต ซึ่งมีอยู่โดยทั่วไปบนโลกมนุษย์เรานี่แหละ แต่เป็นทุคติภพของโอปปาติกะ

ซึ่งอุบัติขึ้นด้วยกรรมชั่วจากการประพฤติผิดศีลข้ออทินนาทานและ / หรือข้อกาเมสุมิจฉาจาร ฯลฯ

เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เกิดเป็นสัตว์ที่อุบัติขึ้นในภพที่ไม่เจริญและเป็นทุกข์ด้วยความหิวโหยมีลักษณะเป็น ภพซ้อนภพอยู่กับภพมนุษย์ และภพของสัตว์เดรัจฉานบนโลกมนุษย์เรานี้เอง รูปร่างของเปรตที่เธอได้เห็นนั้น

มีรูปร่างผอมโซ ไม่มีเสื้อผ้านุ่งห่มส่งเสียงร้องโหยหวน

เป็นที่น่าเวทนา และมีความน่าสงสารมากกว่าน่ากลัว

พระอาจารย์ได้แนะนำให้เธอบอกพวกเปรตเหล่านั้นให้นั่งให้เรียบร้อย เพื่อรับไตรสรณาคมและถือศีลห้า

และให้ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยเปรตบางตนบ้างก็รับ บ้างก็เฉย ๆ เพราะไม่มีอุปนิสัยที่จะรับรู้เรื่องของบุญบ้างก็กลัวรัศมีของธรรมกาย และรีบหนีไปเลยพวกที่กระทําตามบุญก็ส่งผลให้ศูนย์กลางกายใสขึ้นภพภูมิก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นกว่า แต่ก่อนก่อนหยุดการปฏิบัติธรรมเธอได้พบเห็นเหล่าเทพยดานางฟ้า

ได้มาร่วมอนุโมทนาบุญโดยมีรูปร่างลักษณะไม่เหมือนเทวดาฝรั่ง แต่กลับมีลักษณะคล้ายกับรูปทีจิตรกรไทยวาดไว้ตามฝาผนังโบสถ์ แต่เทพยดาจริงมีความใสสวยงามละเอียดและประณีตกว่าภาพวาดหลายเท่าและก็เชื่อแน่ว่าไม่มีจิตรกรใดในโลกจะสามารถวาดรูปนี้ออกมาได้เหมือนกับเข้าไปเห็นจริง

ในท้ายสุดของการปฏิบัติธรรมพระอาจารย์เสริมชัย ได้สอนให้เธอรู้จักประเด็นสําคัญของการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนาก็เพื่อให้รู้แจ้งในพระอริยสัจ ๔ เพื่อให้รู้จักธรรมชาติที่ควรปล่อยวาง และธรรมชาติที่ควรเข้าถึงเห็นและเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้รู้ว่าธรรมชาติ ที่เป็นสังขารธรรมทั้งหลายไม่มีสาระแก่นสาร เพราะประกอบด้วยปัจจัยปรุงแต่ง จึงทนอยู่ในสภาพเดิมตลอดไปไม่ได้ ต้องเปลี่ยนแปลงแปรผันไปตามเหตุปัจจัยผู้ใดยึดมั่นถือมั่น ในสังขารธรรมเหล่านั้น ด้วยตัณหาและทิฏฐิ เพราะหลงว่าเป็นตัวตนบุคคล เราเขาของเราของเขา แล้วเป็นทุกข์ จึงต้องปล่อยวางความยึดมั่นด้วยตัณหาและทิฏฐินั่นเสีย

ให้เหลือเพียงว่ามีสักแต่ว่ามี เป็นสักแต่ว่าเป็น

ตัวเราทำหน้าที่ ๆ ควรทําในหน้าผิดชอบของเราให้เแล้ว เป็นพออย่าให้เกิดและพึงทำลายทิฏฐิและความรู้สึกว่าเป็นเจ้าของ เป็นเราเป็นเขา ให้มากที่สุดแล้วเร่งปฏิบัติภาวนาธรรม โดยมีศีลเป็นบาทเพื่อให้รู้แจ้งเห็นแจ้งและเพื่อความเข้าถึงรู้เห็นและเป็นธรรมชาติที่ไม่ประกอบด้วยปัจจัยปรุงแต่งอัน

ได้แก่ ธาตุล้วนธรรมล้วนคือพระนิพพานตามรอยบาทพระพุทธองค์ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป

เธอได้ตั้งใจรับฟังด้วยความสนใจและได้แสดง ว่าเธอได้มีความเข้าใจตามได้เป็นอย่างดีเพราะเธอคงมีพื้นฐานการศึกษาพระพุทธศาสนามาก่อนแล้วด้วย

กับทั้งมาได้รู้เห็นธรรมชาติตามที่เป็นจริงจาก

ภาวนามัยปัญญาด้วยตนเองด้วย และเธอตั้งใจว่าเมื่อกลับไปประเทศเนเธอร์แลนด์แล้ว เธอจักพยายามแนะนำผู้ที่สนใจให้ปฏิบัติธรรมเช่นเธอต่อ ๆ ไป

เป็นที่น่าเสียดายที่การเดินทางมาปฏิบัติธรรมที่เมืองไทยของเธออยู่ได้ในระยะเวลาอันสั้น

เพราะหลังจากการพบพระอาจารย์เสริมชัยได้ ๓ ครั้งเพื่อรับการแนะนำธรรมปฏิบัติตามปุพเพกตบุญญตาที่เธอเคยได้ สั่งสมมาเธอก็ต้องรีบกลับประเทศเนเธอร์แลนด์

แต่ผลการมาเมืองไทยเพื่อปฏิบัติธรรมในครั้งนี้

เธอก็รู้สึกว่าชีวิตของเธอคุ้มค่ามาก ที่ได้มาพบพระพุทธศาสนา ได้เข้าถึงรู้เห็นและเป็นในสิ่งที่ชาวต่างประเทศอีกมากไม่มีโอกาสได้พบ หรือได้ยิน

ในปัจจุบัน นี้แหม่มสุชาดาก็ยังปฏิบัติอยู่เป็นประจำทุกวันมิได้ขาด และยังได้ช่วยแนะนำผู้อื่นที่มีความสนใจให้มาปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น แต่เธอก็มีปัญหาในการปฏิบัติธรรมอยู่บ้าง เนื่องจากการอยู่ห่างครูบาอาจารย์ แต่เธอก็ได้ใช้วิธีเขียนจดหมายมาสอบถามปัญหาขอคำแนะนำและตรวจสอบผลการปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งพระอาจารย์เสริมชัยก็ได้เมตตาให้คำแนะนำและวิธีปฏิบัติเพิ่มเติมเพื่อให้การปฏิบัติธรรมไม่ติดขัดและเจริญรุดหน้าต่อไปเรื่อย ๆ

ผ ศ. เบญจา ตระกูลบุญ-เล่า

สมชายเทียม บุญประเสริฐ เรียบเรียง