นั่งสมาธินานๆ จะหมดลมหายใจไปเฉยๆ จริงหรือไม่ ?

เคยได้ยินเขาพูดว่า นั่งสมาธินานๆ จะหมดลมหายใจไปเฉยๆ จะจริงหรือเปล่า ?


ตอบ:

ไม่จริงนะ  แต่ว่ามีอาการเหมือนไม่ได้หายใจ เพราะนี้เป็นธรรมชาติ   ใจยิ่งหยุดนิ่งเข้าไปแล้ว   กายสังขารระงับ คือองค์บริกรรมภาวนาสัมมาอรหังๆๆ จะค่อยๆ เลือนไปๆ  นิ่งๆ จนไม่สนใจ   มันค่อยหายไป  นี้กายสังขารระงับ  ก็คือลมหายใจละเอียดๆ เข้าไปๆ  สั้นเข้าๆ  ละเอียดๆ แล้วหยุดนิ่ง    ใจหยุดนี้ไม่ใช่ไม่หายใจเลยนะ  มีอ่อนๆ  แต่ละเอียด  ลมละเอียดนั้นเขาเรียกว่า “ปราณ”     ปราณนั่นแหละธาตุลม ที่เขาทำหน้าที่ปรนเปรออยู่ในร่างกาย เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะตาย   ไม่ต้องกลัวนะ   เด็กทารกอยู่ในท้องหายใจหรือเปล่า ?   หายใจไหม ?  ไม่ได้หายใจหรอก   เด็กทารกในครรภ์ไม่ตาย   คนดำน้ำหายใจหรือเปล่า ?   โดยทั่วไปคนดำน้ำก็ไม่ได้หายใจ  กลั้นใจไว้นานๆ  ไม่ได้หายใจไม่ตาย   คนอยู่ฌานสมาบัติลึกๆ ใจยิ่งละเอียด   “ปราณ” คือ ธาตุลมที่ทำหน้าที่ปรนเปรออยู่ในร่างกาย ให้อยู่ในสภาวะพอเหมาะนี้สบายไปเลยนะ  เพราะฉะนั้นอาการที่ใจจะเป็นสมาธิ คือ

  1. กายสังขารระงับ คือ ลมหายใจจะสั้นเข้าๆ แล้วละเอียด  เหมือนกับไม่ได้หายใจ   แต่ที่แท้มีลมหายใจอยู่ และปราณก็ทำหน้าที่อยู่แล้ว 
  2. วจีสังขารระงับ คือ องค์บริกรรมภาวนาสัมมาอรหังๆๆ หรือพุทโธก็ได้นะ  จะค่อยเลือนหายไป  ในขณะที่ใจสงบระงับนั้น 
  3. มโนสังขารระงับ คือ ใจค่อยๆ หยุดนิ่ง  เป็นธรรมดาแต่ไม่ตาย   ไม่ต้องกลัว  ไม่ตายหรอก สัมมาสมาธิน่ะ สติสัมปชัญญะต้องอยู่ตลอด   ไม่ใช่สมาธิตัวแข็งทื่อ  ไม่รู้เรื่องอะไร    สมาธิอย่างตัวแข็งทื่อนั้นไม่เอานะ ไม่ใช่สัมมาสมาธิ
แชร์เลย

Comments

comments

Share: