พอดีคุยถึงเรื่องความแตกต่างระหว่างการปฏิบัติที่วัด กับที่บ้าน … เลยเอามาให้อ่านเล่น ๆ สนุก ๆ …
การถือศีล 8 หรือนั่งสมาธิที่บ้าน เป็นเรื่องปกติว่า อยู่ที่บ้านจะทำยากกว่าอยู่วัด … มีอยู่หลายเหตุผล … เท่าที่รู้บางเรื่อง ก็คือ
- อย่างที่เวเฟอร์บอก วัดมีเทวดาอนุโมทนาเยอะ เลยทำให้อิ่มบุญ แล้วก็อิ่มท้องไปในตัว
- อยู่วัด จะได้รับกระแสพระนิพพาน เพราะทุกครั้งของการทำวิชชาชั้นสูง จะต้องเชื่อมพระนิพพานเป็นมาไว้ในโลกมนุษย์ที่วัด เพราะเป็นจุดศูนย์กลางในการทำวิชชา ดังนั้นเวลาเหยียบเข้าไปในวัด เลยเหยียบเข้าไปในพระนิพพานด้วย เลยได้กระแสของพระนิพพาน คือ บุญของพระพุทธเจ้าเข้ามาในตัว เลยทำให้อิ่มบุญ … อันนี้เป็นเรื่องที่คอยบอกว่าให้เข้าวัดบ่อย ๆ
- จากข้อ 1 เทวดาจะทำการ กตัญญูกตเวที คือ ทำความดีตอบแทนเราหลาย ๆ เรื่อง แล้วในวัดมีเทวดาอยู่ในต้นไม้ทุกต้น แถมมีอากาศเทวดา และอื่น ๆ ที่มากราบพระบรมสารีริกธาตุ แล้วมาเห็นเรา ก็อนุโมทนากับเรา หลังจากนั้นตามธรรมเนียมของเทวดา จะต้องมีการทำอะไรตอบแทนเราคืน (เป็นนิสัยปกติของเทวดา) ที่เคยเล่าให้ฟังว่าตอนบวชรอบแรก มีเทวดาเอาอาหารทิพย์มาให้กิน เลยรู้จักคำว่าอิ่มทิพย์ของจริงเป็นไง
อีกครั้งนึง (จริง ๆ แล้วหลายครั้ง) ตอนไปทำอาหารเลี้ยงพระทั้งวัด มีเทวดาเหาะลงมาจากสวรรค์ แล้วมาขอร่วมบุญด้วย (ลอยอยู่บนอากาศ เตี้ยกว่าหลังคาโรงครัวนิดหน่อย อยู่ในท่านั่งพับเพียบ พนมมือ แต่ลอยอยู่บนอากาศ) เลยถามว่า จะร่วมยังไง … เค้าบอกว่า มีเครื่องปรุงที่เป็นสูตรประจำตระกูล จะเอามาใส่ เพื่อขอร่วมทำบุญด้วยจะได้มั้ย … พอบอกว่าได้ คราวนี้มีเทวดามา 3-4 ท่าน เอาเครื่องปรุงมาใส่หม้อกันคนละห่อเล็ก ๆ … พอปรุงไป ก็ต้องชิม รู้เลยว่า มันอร่อยแบบไม่เคยมีมาก่อน … จนมีพระมาขอสูตร ว่าทำยังไง … แต่บอกท่านไม่ได้ว่าใส่อะไรลงไป เพราะถ้าบอกว่า มีเครื่องปรุงจากสวรรค์ ท่านคงคิดว่าเราบ้า … อีกอย่างไม่รู้ว่าในเครื่องปรุงที่เทวดาเอามาใส่นั้น เค้าใช้อะไรเป็นส่วนผสม … เลยบอกไปตามที่เราใส่ … พระท่านทำหน้างง ๆ และไม่เชื่อ … แล้วก็เดินผ่านไป (ใจท่านคิดว่าเราหวงสูตร) … อ้อ ในขณะที่ทำ (ตอนนั้นตี 2) ยุงเยอะมาก และร้อนอบอ้าว … จริง ๆ ไม่รู้หรอก เพราะยืนอยู่หน้าเตา แต่พอรอให้น้ำเดือด ก็เดินไปนั่งเก้าอี้ ปรากฏว่า พัดลมตัวใหญ่พัดอยู่ แต่ยังมียุงมากัดจำนวนมาก แถมร้อนอบอ้าว … เลยเดินไปยืนหน้าเตาดีกว่า … คราวนี้ถึงได้รู้ว่า ตรงที่ยืนอยู่เย็นสบาย และไม่มียุงเลย ทั้ง ๆ ที่อยู่หน้าเตาจะต้องร้อนกว่าปกติ แล้วเปิดพัดลมก็ไม่ค่อยได้ เพราะจะไปพัดไฟที่เตา … จากนั้นลองทดลอง ขยับตัวออกห่างจากเตา ไปให้โดนพัดลมเต็ม ๆ ก็รู้สึกร้อนขึ้น แถมยุงมากัดเพียบ … เลยรีบขยับกลับไปที่หน้าเตาทันที มันแตกต่างแบบไม่ปกติ เลยกำหนดจิตว่า เป็นเพราะอะไร … ก็รู้ว่า มีเทวดามาอธิษฐานครอบตัวไม่ให้ยุงกัด และไม่ร้อน (แต่เมื่อย เพราะต้องยืน)
อีกครั้ง ที่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ก็มีเทวดามาขอร่วมทำเหมือนกัน แต่มีน้อยกว่าที่วัดหลวงป๋า
… จริง ๆ น่าจะมีอีกหลายเหตุผล แต่เท่าที่รู้มีประมาณคร่าว ๆ ที่นึกออกตอนนี้ …
ขอบคุณข้อมูลจากพี่เก้า ปรีชาครับ