พึงมีสติสังวรระวังว่า อะไรชั่ว ผิดนิด ผิดหน่อย
ก็ให้ตำหนิตัวเอง แล้วอย่าทํา
ให้ทำความดี ให้ความดีเกิดขึ้นถี่ ๆ ความเลวก็ให้ห่าง ๆ
เวลาเราจะตาย กรรมนิมิตอารมณ์มันเกิด
กรรมที่ไม่ค่อยดี จะได้นานๆปรากฏ
กรรมที่ดี ก็จะปรากฏเป็นกรรมนิมิตอารมณ์ถี่ ๆ เข้า
อย่างพวกเราฝึกปฏิบัติธรรมนี้ จัดว่าดีมาก
จิตจรดศูนย์บ่อย ๆ แล้วของไม่ดีไม่ค่อยเกิด
เพราะใจรับ แต่อารมณ์ที่เป็นบุญเป็นกุศล
เพราะฉะนั้น ผลของการอบรมที่ใจ
ให้ไปรวมหยุดอยู่ ณ ศูนย์กลางกายบ่อย ๆ
กิเลสนิวรณ์ก็หมดไป ใจก็ผ่องใส เมื่อใจผ่องใส
เวลาใกล้จะตาย นิมิตอารมณ์ทั้งหลายที่ดี ๆ
ก็จะปรากฏขึ้นในใจบ่อย ๆ ถี่ ๆ ขึ้น
อันนี้แหละจะเป็นชนกกรรม นำให้ไปเกิดในสุคติภพหรือภูมิที่ดี ถ้าว่าตราบใดที่เรายังไม่บรรลุพระอรหัตมรรคอรหัตผล
ความเกิดตามธรรมชาติก็จะเป็นด้วยอาการอย่างนี้
หลวงป๋า