เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องราวที่พระอาจารย์นิล ได้เล่าเกี่ยวกับหลวงป๋า พระเทพญาณมงคล (เสริมชัย ชยมงฺคโล) และหลวงปู่ทองทิพย์ เหตุการณ์ที่เจอกันครั้งแรก เป็นการเล่าเรื่อง เราในที่นี้หมายถึงพระอาจาย์นิล
หลวงป๋าท่านได้ข่าวว่าเราเป็นศิษย์หลวงปู่ทองทิพย์ และมีศิษย์ทางวัดที่เราพาไปกราบหลวงปู่พวกที่ได้ธรรมกายสมาธิต่าง ๆ เอามาเล่าให้ฟัง มากมายจนกระทั้งรู้ถึงหลวงป๋า ตอนนั้นอยู่ในห้องส่วนตัวกับหลวงป๋าและโยมอุปถาก เราก็บอกกับหลวงป๋าว่า หลวงป๋าถ้ากับหลวงปู่ทองทิพย์ต้องเฉียบขาด ไม่ว่าจะทำบุญหรือจะไปหาต้องเฉียบขาด อะไรกับหลวงปู่ห้ามลังเล คำว่าจะห้าม หลวงป๋าท่านใจเด็ด หลวงป๋าเปิดปฏิทินก็ได้วันเวลาจองตั่วและเดินทาง ไปกันสองรูป ตีตั๋วเครื่องบินไป เรากับหลวงป๋าไปถึงรถมารับ
พอถึงวัดหลวงปู่ท่านนั่งหลวงป๋าก็กราบ หลวงปู่เทศน์ให้ฟัง จี้จุด หลวงป๋าน้ำตาใหลเพราะเทศน์ตรงกับที่หลวงป๋าได้บำเพ็ญบารมีอยู่ เพราะหลวงป๋าปราถนาพุทธภูมิ จี้จุดเทศน์ หลังจากนั้น กราบลาหลวงปู่บอกว่า ให้รีบไป รีบไปนี้ยังไง จากสนามบินอุดรมาหนองคายมา ๕๐ กิโล และจากหนองคายมาวัดหลวงปู่ ๒๐ กิโล ทางสวนเลน รถวอลโล่อีกคัน และโตโยต้า วอลโว่ที่รับมาเรากับหลวงป๋านั่งข้างหลัง แต่วอลโว่นี่วิ่งได้ไม่สมศักดิ์สี วิ่งได้แค่ ๗๐ ๘๐ เราบอกว่าวิ่งเร็วกว่านี้ได้ไหม คนขับรถก็หันมามองหน้า “ผมวิ่งได้แค่นี่หละครับ” หลวงป๋าครับเปลี่ยนรถ ก็วอวิทยุไปบอกคันข้างหน้า เดี่ยวเปลี่ยนคันใหม่ เร่งความเร็วนะแต่อย่าประมาท และโทรศัพท์ไปบอกสายการบิน เราจะไปให้รอด้วย เพราะว่าอีกครึ่ง ชม เครื่องจะออก เหลือระยะทางตั้งเท่าไร เพราะอีก ๗๐ กิโล คิดดูแล้วกัน เจ้าที่ที่บอกว่า ไม่ต้องมา เพราะไม่ทันเวลาและตัวที่มีคนเดียวเท่านั้น คือหลวงป๋า เท่านั้นพระอีกรูปไม่มี รายชื่อไม่มีที่นั่ง หลวงป๋าครับไม่ต้องคุยแล้วเเดี๋ยวเราไปก็จะรู้ว่าจะเป็นอย่างไร โชว์เฟอร์ วิ่งเหยียบสุดฤทธิ์ ๑๒๐ เราก็นั่งภาวนาไปเรื่อย ๆ เพราะหลวงปู่ให้รีบไป เมื่อมาถึงอุดรต้องอ้อมเข้าไป ถ้าเราเห็นหางเครื่องบินเมื่อไหรเราชนะ เราก็มองดูระหว่างเห็นกับไม่เห็น มันน่าลุ้น จะเห็นหรือไม่เห็นกันแน่ แต่พอไปเห็นหางอยู่ งานนี้ใช้ได้หละเราชนะ
เราก็วางแผน รถคันแรกวิ่งเอาเอกสารวิ่งไปเอกสารไปยื่นทั้งสองรูป เรากับหลวงป๋าจะไปอีกทาง หลังจากนั้นมีที่ว่างทั้งสองรูป เราเหยียบย่างเข้าไป สิ่งที่ทำให้เราแปลกปลาดใจ คือ สนามบิน ไม่มีเสียงใด ๆ คนที่นั่งอยู่ยืนอยู่ตรงนั้น นิ่งเงียบ เหมือนเป่าสาก มีแต่เจ้าหน้าที่คุยกับเราว่าเรียบร้อย ทุกคนนิ่งเงียบหมด มีแต่เจ้าหน้าที่บอกเรา เรียบร้อยแล้วทุกอย่าง ฝรั่งก็นั่งอยู่ตรงที่พระนั่ง หลวงป๋าก็คุยกับฝรั่ง เราก็นั่งหายใจได้สองเฮือก เจ้าหน้าที่เดินมานิมนต์ให้พระคุณเจ้าขึ้นเครื่อง ไม่มีใครพูดอะไร หลวงป๋าหันหน้ามาทางเรา “หลวงป๋าครับหลวงปู่แสดงให้หลวงป๋าได้รับทราบ เพราะหลวงปู่ บอกให้รีบไป” พอขึ้นเครืองเสร็จก็ เหมือนกับว่าเหตุการณ์กลับมาเป็นปกติ ทุกคนก็กลับมาเป็นปกติ ทุกอย่างลงตัว เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เล่าได้
ขอให้เราเชื่อมั่นในพระรัตนตรัยทุกพระองค์ ทำดีได้ดีแน่นอน ไม่เปลี่ยนแปลง กรรมนี่ร้อยเปอร์เซ็นแน่นอน ยิ่งกว่าติดชิบ เมื่อเชื่อและศรัทธาแล้วให้เราเดินไปอย่างมั่นคง
cr: หมอเสือ Apisab Phamang
ไลน์ "@wlps" เพื่อรับข่าวสารจากทางวัด
