อาตมาได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกับหลวงป๋าตั้งแต่ตอนที่อาตมาเรียนอยู่ที่จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ตอนนั้นอาตมาอยู่ปี 3 ประมาณปี 2519 หลวงป๋าก็ยังไม่ได้บวช ยังคงทำงานเป็นหัวหน้าหน่วยงานวิจัยของยูซิส แล้วอาตมาก็ไม่เคยจากหลวงป๋าไปไหนเลย เป็นเวลา 40 กว่าปีที่อยู่ใกล้ชิดกับหลวงป๋าสมัยที่ได้พบกันครั้งแรกหลวงป๋าท่านก็ได้ธรรมกายแล้ว ท่านก็พยายามที่จะสอนและเผยแพร่วิชชาธรรมกายมาตลอด 40 กว่าปีนี้ แค่พบกันไม่กี่ครั้งท่านก็จับอาตมาและเพื่อนที่ไปด้วยกันอีก 2-3 คน ให้นั่งสมาธิกับท่านที่สำนักงานยูซิสนั่นแหละ นั่งกันตอนเที่ยงกว่าๆ หลังจากที่ท่านพาพวกอาตมาไปเลี้ยงข้าวเที่ยง ระหว่างที่นั่งสมาธิท่านก็จะให้พวกอาตมากำหนดองค์พระไว้ที่ในท้อง อาตมาก็นึกถึงองค์พระ นึกไปนึกมาองค์พระท่านก็เริ่มขยับตัวเอียงไปทางขวาเล็กน้อย อาตมาก็พยายามดึงให้ท่านกลับมานั่งตรงๆ แต่ทำไม่ได้อยู่ๆ หลวงป๋าท่านก็พูดขึ้นมาว่า “อ้าวนี่เธอ ทำไมองค์พระของเธอเอียง ไม่กำหนดให้ท่านนั่งตรงๆ ล่ะ” อาตมาถึงกับตกใจที่หลวงป๋าท่านเห็นว่าองค์พระของอาตมาเอียง แสดงว่าท่านมองเห็นองค์พระของอาตมาด้วย ไม่อย่างนั้นจะกล้าพูดทักออกมาได้อย่างไร อาตมาทึ่งมาก โอ้… วิชชาธรรมกายนี่ไม่ธรรมดาเลย มองเห็นทะลุปรุโปร่งเข้าไปถึงในท้อง อาตมาเลยถามหลวงป๋าท่านไปว่า “ถ้าอย่างนี้ต่อไปผมคิดอย่างไรหลวงป๋าก็รู้หมดซิครับ หลวงป๋าท่านก็เลยตอบว่า “ทำไมจะไม่รู้ล่ะ….” จริงของท่านเพราะหลายครั้งที่อาตมาไปเที่ยวเล่นแบบเด็กหนุ่มๆ พอไปเจอหลวงป๋าท่านก็มักจะทำตาดุเข้าใส่อาตมาทุกครั้ง แถมยังคอยพูดดักอีกว่า “ข้าบอกเอ็งกี่ครั้งแล้ว ว่าอย่าไปเที่ยวในที่ไม่สมควรไป เข้าใจไหม”สิ่งหนึ่งที่หลวงป๋าท่านมักจะสอนก็คือการให้กำหนดเห็นลูกแก้วไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา จะพูด ยืน เดิน นั่ง นอน ก็ต้องกำหนดให้เห็นลูกแก้ว (ดวงธรรม) ไว้เสมอๆ อาตมาได้ฟังแล้วก็ยังคิดแย้งอยู่ในใจว่าจะทำได้อย่างไร เพราะเวลาเราพูดกับใครใจของเราก็จะไปอยู่กับสิ่งที่เราพูด แล้วมันจะเห็นดวงแก้วได้อย่างไร วันหนึ่งอาตมาก็เลยถามท่านว่า “หลวงป๋าเห็นได้จริงหรือครับ” หลวงป๋าก็เมตตาบอกว่า “เห็นซิ เห็นตลอดเวลา จะพูด จะเดิน จะนอน ก็เห็นดวงธรรมตลอดเวลา เพราะใจมันเป็นทิพย์ไปแล้ว เข้าใจไหมอู๋”ในเรื่องคุณธรรมของท่านนั้น อาตมาไม่มีข้อสงสัยเลยเพราะอยู่ใกล้ชิดท่านมานาน หลวงป๋าท่านมองคนแต่ในแง่ดี ท่านไม่มีเล่ห์เหลี่ยมกับใคร มีเมตตาสูง จิตใจของท่านมีแต่การให้ มีแต่การทำบุญสร้างบารมี ท่านมุ่งไปที่การจะได้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาล คุณธรรมของท่านไม่ต่ำกว่าระดับพระอนาคามี ในวันนี้เราคงได้เห็นประจักษ์พยานในคุณธรรมของท่านกันแล้ว… ฟันของท่านที่คุณหมอศร คงทอง เก็บรักษาไว้อย่างดีในผอบได้กลายเป็นพระธาตุแล้ว จำนวนพระธาตุก็มีจำนวนเพิ่มขึ้นได้เองเรื่อยๆ อีกด้วยวันที่ 6 มีนาคม คือวันเกิดของหลวงป๋า ทุกปีลูกศิษย์ของท่านก็จะต้องมารวมตัวกันที่วัดหลวงพ่อสดเพื่อมากราบขอพรและถือโอกาสทำบุญกับท่าน วันนั้นจึงเป็นวันที่เราจะได้พบเจอกับลูกศิษย์ของหลวงป๋าตั้งแต่รุ่นแรกๆ ไล่มาจนถึงรุ่นปัจจุบัน แล้วก็เป็นวันที่อาตมาจะย่องไปขอเงินหลวงป๋า ลูกศิษย์คนอื่นเขาจะเอาเงินมาถวายหลวงป๋าเพื่อเอาบุญ แต่อาตมาชอบไปขอเงินหลวงป๋าเพื่อเอามาทำบุญหรือใส่ไว้ในกระเป๋าเงินเพื่อเป็นเงินก้นถุงเอาเคล็ด หลวงป๋าท่านเป็นพ่อที่ใจดี ขอเงินทีไรท่านก็จะให้ทุกที ตอนนี้ท่านไม่อยู่แล้วอาตมาเลยไม่รู้จะไปขอกับใครได้อีก… คิดถึงท่านจริงๆ

Comments

comments