กสิณนี้ทำได้ยากเหลือเกินที่จะทำให้ดวงกสิณปรากฏขึ้นมาเป็นดวงแก้ว_ขึ้นมาให้อยู่ในตัวเรา
พระราชอุดมมงคล (เอหม่อง อุตฺตมรมฺโภ) หรือหลวงพ่ออุตตมะกล่าวถึงเรื่องกสิณ
.
☆เราต้องเพ่งกสิณจนกว่ากสิณจะปรากฏขึ้นมา
แล้วเราก็รวมกสิณจับจิตทั้งหมดให้มาอยู่ในดวงกสิณ ,
เราไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น เพราะจิตเราอยู่ในดวงกสิณ
เป็นสมาธิเป็นกุศลจิตอย่างเดียว ด้วยอานุภาพของกสิณ
☆กสิณเราก็จะแข็งขึ้น แข็งขึ้น
เราก็พยายามไปทุกวันทุกเวลาให้กสิณเราแข็งขึ้น ไม่ให้แตกออกไป ,
เราจับไว้ด้วยสมาธิ แล้วเราก็รวมอารมณ์ทั้งหลาย
จิตทั้งหลายทั้งที่เป็นอิฏฐารมณ์ (อารมณ์ที่น่าปรารถนา) และอนิฏฐารมณ์
(อารมณ์อันไม่น่าปรารถนา) ให้มาอยู่ในกสิณ ,
เราก็จะแยกจิตเหล่านี้ที่ไม่ดีต่างๆ เราจะดับจิตที่ไม่ดีต่างๆ
ลงไปด้วยอานุภาพของกสิณ
☆กสิณนี้ไม่ว่าจะเป็นพระภิกษุ หรือเป็นฤาษีเขาก็ปฏิบัติกัน
กสิณนี้เป็นสมถะ เพราะฉะนั้นที่สำคัญที่สุดเราต้องจับกสิณ ๑๐ ประการให้ได้
, เมื่อกสิณปรากฏแล้ว เราก็ดึงกัมมัฏฐานอย่างอื่นเข้ามา เช่น กายคตาสติ ,
อานาปานสติ เราก็รวมให้มาอยู่ในกสิณ
☆แต่กสิณนี้ทำได้ยากเหลือเกินที่จะทำให้ดวงกสิณปรากฏขึ้นมาเป็นดวงแก้ว
ขึ้นมาให้อยู่ในตัวเรา เราต้องอุตสาหะพยายามกันมากเหลือเกิน
ต้องทำกันเป็นปีๆ ไม่ใช่แค่เดือนสองเดือน
.
จากหนังสือ ๘๔ปี หลวงพ่ออุตตมะ
หน้า ๕๔๙ ตอน แนวปฏิบัติตามธุดงควัตร
เครดิต คุณสุรสิทธิ์ วิสุทธิแพทย์