โชคดีวันพุธ …………
……;;;;หลวงพ่อเคยสอนว่า ……การเดินวิชชาที่ส่วนสมถะ ที่ไม่ก้าวหน้า ~ไปไม่ถึงไหน ? เดินหน้า ถอยหลัง. อยู่อย่างนั้น ไม่พัฒนา ………ก็เพราะ มันไม่ชัด เห็นก็ไม่ชัด. เสียงก็ไม่ได้ยิน ไม่ได้เข้าถึงจนสุด ……เป็นเนื้อเดียวกับต้นๆ. ได้ ……การจะเห็นก็ส่วนหนึ่ง การจะเดินต่อ ก็อีกส่วนหนึ่ง น่ะ ……ย่างต่ำสุดเท่าฟองไข่แดงของไข่ไก่ นี่ต่ำสุด……เท่าดวงดาวในอากาศ หรือใส เท่าปลายเข็ม. นี่คือเค้าเห็น ๆ แต่เดินต่อไป ก็ไม่ได้คืบหน้าหรอก มันต่ำกว่าคำว่ามาตราฐานในการพิสดาร …ต่อ…ต้องฝึกฝนพัฒนาตนต่อไปเรื่อยๆก่อน ……
……… ในส่วนที่จะใช้ได้ในสมถะ เบื้องต้น ( ฝ่ายโลกีย์ ) อย่างน้อย ก็ฟองไข่แดง ใสละเอียดอย่างกระจกส่องเงาหน้า ชัดเจน …อย่างใหญ่ขนาดเดินดีๆก็เท่าดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ ขนาดกระด้งนั่นล่ะ …ชัดเจนสว่างไสว …นั่นล่ะ ……หยุดตรึกนิ่งแน่นเข้าไปละเอียดเข้าไป…จนเป็นเพชรนั้นล่ะใช้ได้ทีเดียวทั้งชัดเจน แจ่มชัด ทั้งนิมิต.รูป. …ทั้งเสียง …และเข้าไปเป็นเนื้อเดียวกับองค์ภาวนา ทั้งดวง ทั้งกาย ชัดเจนนั่นล่ะ …… การเดินวิชชาต่อไปจึงได้มาตราฐาน ………
…………… ที่มันสงสัย ก็เพราะมันยังไม่เห็น จริงๆ. มันยัไม่ถึง … จริงๆ………มันจึงสงสัยกันอยู่. ถ้าเอ็งเห็นแล้ว เป็นแล้ว มันจะมีอะไร. ที่จะต้องมาถาม มากมายล่ะ …………… ไม่ต้องพูดกันมากหรอก. ก็แค่นี้เอง ……
(ความตอนหนึ่งที่ท่านเคยพูดให้ฟัง ……………ในการภาวนาเบื้องต้น ฯ )