อชิตะภิกขุปรารถนาพุทธภูมิ
เทสน์โดย หลวงปู่ทองทิพย์ (ภาษาอิสาน)
“เอาบาตรกูมา ไผเป็นพระเจ้าหาบาตรกูเห็นบ่อ”
จับโยนขึ้นอากาศ ไปเหมิดพระอรหันต์ นับโกฏิๆ พระสารีบุตร โมคคัลลา กะไป เหลือตะพระอชิตะภิกขุ หอบ่อได้ ชาติพระศรีไปเกิด เป็นลูกพระเจ้าอชาติศัตรู ออกบวช ได้ตักบาตรเห็นรัศมีเพิน อยากเป็นพระเจ้า
ทอนั่นแหล่ว ไห่ได้บวชแล่วล่ะ อำมาตย์ พระราชกุมาร สองหมื่นองค์ ได้เป็นอรหันต์เหมิด โตมีตะหย๊าง ไปเรียนอันได๋กะได้ สู่บ่อได้
ได้เหมิดแหล่วแนวใด๋ เป็นหยัง จั๊งบ่อได้ เพราะปรารถนาพุทธภูมิอนาคต
อรหันต์ หวังเป็นอรหันต์บ่อได้ ขั่นพุทธภูมิมันกะ บ่อทันได้แหล่ว บ่อทันเห็นหน่าพระเจ้า บ่อเถิงที่หว๊างจะของเด้ นี่หนา มันเป็นจั๊งซี่
จนวาบาตรนั้น มาแล้วกะไปหาบ่อเห็น บอกอชิตะภิกขุ
“อชิตะภิกขู มึงมาที่นี่ มึงไปหาบาตรกู เอามาให้กู” วาซั่น ฮ่ายเลยนี่กะดาย
พระอชิตะ “พระอเสขะไหว้เจ้ากู่สัพพัญญูเจ้า ข้าน้อยไม่ใช่อรหันต์ เหาะไปไม่ได้ แม้แต่พระอรหันต์ยังหาไม่เห็น พระเจ้าข้า แซกดินบินวนไป ดำดินไป หาหมดแล้ว ไม่เห็น ข้าสิไปยังไงได้”
พระพุทธเจ้า “หา มึ๊งบวชจั๊งใด๋”
เพินวา ฮ่ายเลย “มึ๊งบวชเลี้ยงค๊วยบ่อะ มึงเฮ้ดหยัง มึ๊งอยากได้หยัง มึงบวชแล้ว” วาซั่น เพิ่นแง๊ะ แคนี่ละ
“ผู้ข่ากะบวชอยากได้ผะหลาอานิสงส์แหล่ว”
“มึงอยากได้ผะหลาอั่นได๋ล่ะ”
อชิตะ “ผู้ข่าอยากเป็นพระเจ้า”
พระพุทธเจ้า “มึงเว้าเอาแหล่ว มึงหอบ่อได้ มึงกะไปหาเอาแหล่ว กูบ่อไปหาซอยมึงแหล่ว แล้วตะมึงซิคึด”
เพินเว้าแค่นั่นละฮู่เลย
“สาธุเด้อ ถ่าผู้ข่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้า ซาดสิมาภายหน่า ดังนี้ ขอให้ ปัตโต ยังบาตรของสัพพัญญูเจ้านี้ ลอยมาหาข้าเถิด”
………
ภาพ:: พระรุ่นพิทักษ์โลก (คงเป็นรุ่นแรกๆ) เห็นคราบดินเพราะปลวกขึ้น ได้จากท่านผู้มีเมตตา
ไลน์ "@wlps" เพื่อรับข่าวสารจากทางวัด
