ในวิชชาธรรมกายชั้นสูง ตอนที่ต่อวิชชา จะมีเทปนึง หลวงป๋าให้ฝึกดูอดีต และอนาคต …. แล้วให้ไปดูวันตายของตัวเอง (มีแค่วิชชาธรรมกายเท่านั้นที่ดูได้ เพราะปกติฝ่ายดำจะไม่ให้รู้วันตายของตัวเอง แต่รู้ของคนอื่นได้)
ในเทปนั่น หลวงป๋าให้ดูถึง วัน เดือน ปี … เวลาเป็นชั่วโมง กี่นาที แล้วอาการที่ตายเป็นยังไง
น้าเก้าเคยแต่ฝึก มรณานุสติ ด้วยการดูศพคนตาย หรือสัตว์ที่ตาย … แต่วันที่กำลังต่อวิชชา อยู่ ๆ หลวงป๋าให้ดูวัน และเวลาตายของตัวเอง มันค่อนข้างตกใจ … อึ้งไปชั่วขณะจิต เพราะเห็นตัวเองกำลังนอนอยู่ แล้วค่อย ๆ หมดลมหายใจ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนกำลังตายจริง ๆ คือ รับรู้ทุกอย่างในขณะตาย หายใจลำบาก และไม่มีแรง จากนั้นค่อย ๆ หมดลมหายใจ
ตกใจกับภาพตัวเองอยู่ เลยไม่ไปต่อ คือ ยืนมองตัวเองตาย แล้วปลง จนไม่ได้ดูวันที่ และเวลา แต่พอจะจำได้คร่าว ๆ ว่าเป็นเดือนอะไร ปีอะไร … รู้ว่า ตอนนั้นอายุ 75-76 ปี แล้วก็อยู่ในภวังค์ เพราะไม่เคยคิดว่า จะเห็นตัวเองตาย (ตอนนั้นปี 2551 ได้ … อายุแค่ 40 เลยไม่เคยคิดถึงเรื่องตาย เพราะมันอีกนาน
จากนั้นหลวงป๋าก็ให้แผ่เมตตา ออกจากสมาธิ … แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพราะยังเห็นภาพตัวเองตาย ติดตาอยู่ … อารมณ์มันเหมือนหยุดนิ่ง เบาไปหมด อยู่ในภวังค์
หลังจากนั้น ได้มรณานุสติ ด้วยการเอาความตายของตัวเอง มาเป็นสมาธิ เลยเข้าใจคำว่า มรณานุสติมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน … ทำให้ไม่ประมาทในชีวิต ทุกวันนี้ก็ยังใช้วิธีนั้นอยู่ เพื่อไม่ให้หลงในทุกอย่างรอบตัว เพราะทุกวันคือการเดินไปหาวันตาย แล้วจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อทำอะไร
ไลน์ "@wlps" เพื่อรับข่าวสารจากทางวัด
