เมื่อหลวงปู่วัดปากน้ำ กล่าวถึงบารมีธรรมของหลวงปู่วีระ คณุตฺตโม

พุทธรัตนะ คือ กายพระพุทธเจ้า

ธรรมรัตนะ คือ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้า

สังฆรัตนะ ธรรมกายละเอียดอยู่ในดวงธรรมรัตนะ นั่นเรียกว่าสังฆรัตนะ

นี้ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ หน้าตัก ๒๐ วา สูง ๒๐ วา เกตุดอกบัวตูม ใส นี่แหละที่เรียกว่าพระพุทธเจ้าหละ

นี่แหละพระพุทธเจ้าแท้ๆ “วิราโค เตสํ อคฺคมกฺขายติ” ละ

นี่แหละ ที่ท่านยกบาลีว่า

“สงฺขตา วา อสงฺขตา วา วิราโค เตสํ อคฺคมกฺขายติ”

สังขตธรรม ธรรมที่ปัจจัยปรุงแต่งไม่ได้

อสังขตธรรม ธรรมที่ปัจจัยปรุงแต่งไม่ได้

“วิราโค เตสํ อคฺคมกฺขายติ” วิราคธรรมประเสริฐเลิศกว่าสังขตธรรมและอสังขตธรรมเหล่านั้น เมื่อถึงวิราคธรรมที่เป็นตัวพระพุทธเจ้าแท้ๆ ทั้งหยาบทั้งละเอียด

เมื่อรู้จักเช่นนี้ เห็นไหมล่ะ แต่เพียงแสดงให้ฟังเช่นนี้เราก็เบื่อเสียแล้ว ไม่ต้องไปทำละ ก็มันยากอย่างนี้ ฟังก็ยาก เข้าใจก็ยาก รู้ก็ยาก เบื่อทีเดียว ไม่อยากจะฟังเชียว ถ้าว่าไม่นึกอายในใจ เห็นท่าจะลุกไปเสียทีเดียว มันน่าลำบาก นี่มันยากแค้นอย่างนี้นี่ เห็นไหมล่ะมันยากแค้นอย่างนี้

พึ่งรู้เถิดว่า ที่ท่านทรงรับสั่ง “พุทฺธุปฺปาโท จ ทุลฺลโภ” ความบังเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้าเป็นของยากอย่างนี้

นี้ #พระบวชใหม่ท่านทำเป็นแล้ว เป็นแล้วอย่างนี้ท่านจึงละสมบัติพัสถานได้ ท่านจึงบวชจริง ตั้งใจจริง ท่านไปสอนในประเทศญี่ปุ่นมาทั้งประเทศละนี่น่ะ เพระท่านถึงนี่แล้ว ท่านถึงความเป็นพระพุทธเจ้าอย่างนี้แล้ว ถึงตลอด ถึงไกลไปกว่านี้อีกนับไม่ถ้วน ท่านไปไกลแล้ว เพราะฉะนั้น ท่านเห็นจริงเห็นจังอย่างนี้แล้ว นี่แหละธรรมอันนี้เป็นของลึกซึ้ง

ถ้าว่าผู้ใดไปถึงเข้าแล้ว ผู้นั้นก็จะรู้สึกน่ะ ไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย พุทโธ่เอ๋ย เราเกิดมาตั้งแต่เล็กจนโต เป็นหนุ่มเป็นสาว ครองเหย้าครองเรือนเหมือนเด็กจริงๆ เด็กๆเล่นขายของกันแท้ๆ เดี๋ยวก็ตีเดี๋ยวก็ทะเลาะกัน เพราะอ้ายนั่นไม่พออ้ายนี่ไม่พอ หึงหวงกันต่างๆนานา เหมือนเด็กๆเล็กๆแท้

ถ้าไปถึงพระเข้าแล้วก็ อ้ายนี่มันไม่ใช่เรื่องอย่างนี้หรือนี่ นี่แกก็ไปเห็นอย่างนั้นเข้าเหมือนกัน แกจึงทิ้งบ้านทิ้งช่อง แม้ใครจะมายอมเป็นภรรยา แกก็ไม่ยอมอีกนั่นแหละ แกกลัวจะเล่นเรื่องเด็กกันอีก แกกลัวแกรีบมาเสีย แกกลัวจะไปเล่นเรื่องเด็กกันอีก ยุ่งๆเหยิงๆกันต่างๆนานา

ที่รบกันไปรบกันมานั้นกัน ก็เรื่องเด็กๆนะ ไม่ใช่เรื่องผู้ใหญ่ ถ้าเรื่องผู้ใหญ่ไม่รบกันดอก ดูแต่ผู้ใหญ่เข้ากับผู้ใหญ่นั่นซิ อยู่ด้วยกันไปๆก็ไม่เป็นไร โอบอ้อมอารีซึ่งกันและกัน ไม่ค่อยจะเป็นอันตรายนัก แต่ว่าต่างคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่ เป็นเด็กๆไม่รู้เดียงสา พูดไม่รู้เรื่อง ฟังกันไม่รู้เรื่อง กลับเป็นเด็กๆเสียอีก เพราะเหตุนี้ความเป็นพระพุทธเจ้าเป็นของได้ยาก ต้องเป็นผู้ใหญ่จริงๆนะจึงจะเป็นพระพุทธเจ้าได้ ถ้าเป็นเด็กๆเป็นพระพุทธเจ้าไม่ได้ ยังทะเลาะเบาะแว้งกันอยู่

เมื่อสมัยยังเป็นเด็กๆ พระพุทธเจ้าไม่มีทะเลาะกันกับใคร ใจดีนักทีเดียว ไม่ข้องแวะกับใคร ไม่กระทบกระเทือนใครทีเดียว สังเกตุดูพระบวชใหม่แกไม่กระทบกระเทือนแก่ใครๆ แกหลีกของแก ตามเรื่องของแกทีเดียว เพราะเหตุอะไร แกเป็นผู้ใหญ่เข้าแล้ว มีธรรมของผู้ใหญ่เข้าแล้ว มีกระแสพระพุทธเจ้าเข้าแล้ว เป็นพระพุทธเจ้าเข้าแล้ว มีได้ยากอย่างนี้ ของได้ยากอย่างนี้ ของได้ยากไม่ใช่ได้ง่าย หลายคนด้วยกันพี่น้องกัน ก็มีน้องคนสุดท้องก็ยังไม่ได้กับเขาเลย ประพฤติกับเขาเหมือนกัน น้องคนรองมานั้นได้แล้ว พี่ชายยังไม่ได้ มารดาก็ได้แล้ว เพราะเห็นเข้าแล้วในวันนั้น

วันนี้เขาทำบุญเป็นอย่างแปลกประหลาด อย่างอัศจรรย์ คนที่รู้จักบุญ เห็นบุญ เช่นนี้ บุญก็ไหลมาเหลือประมาณ นับประมาณไม่ได้ เจ้าของเขาก็เห็นเป็นดวงใหญ่โตมโหฬาร นับประมาณไม่ได้ บุญที่ส่งมาคราวนี้แหละจะได้เป็นกำลังของพระบวชใหม่ ให้ประกาศศาสนาในประเทศญี่ปุ่น ให้ญี่ปุ่นเขาเคารพนบนอบหมดทั้งประเทศ มันสำคัญอย่างนี้ #ส่งบุญมาวันนี้#ต้นธาตุส่งบุญมาให้มโหฬารทีเดียว #นับประมาณไม่ไหว

_________________

***

พระบวชใหม่ในวันนั้น คือ..

พระวีระ คณุตฺตโม

ต่อมารับหน้าที่เป็นอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาของวัดปากน้ำภาษีเจริญ (ปัจจุบันท่านละสังขารแล้ว)

__________________

***

พระเดชพระคุณพระราชพรหมเถร หรือหลวงปู่วีระ คณุตฺตโม ท่านเป็นศิษย์องค์สำคัญ ที่ได้รับการถ่ายทอดวิชชาธรรมกายของพระพุทธเจ้า ทั้งเบื้องต้น เบื้องกลาง และเบื้องสูง โดยตรงจากพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

___________________

***

พระเดชพระคุณหลวงปู่วีระ คณุตฺตโม ท่านยังได้ถ่ายทอดวิชชาธรรมกายของพระพุทธเจ้า ทั้งเบื้องต้น เบื้องกลาง และเบื้องสูง ให้แก่ศิษย์เอกองค์สำคัญ คือ พระเดชพระคุณพระเทพญาณมงคล หรือ หลวงตาเสริมชัย ชยมงฺคโล เจ้าอาวาสวัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม อ.ดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี ( ปัจจุบันท่านละสังขารแล้ว)

___________________

เทศนาธรรมจาก

หลวงปู่วัดปากน้ำ

พระมงคลเทพมุนี

สด จนฺทสโร

___________________

ที่มาของธรรมะจาก

เทศนาธรรมกัณฑ์ที่ ๖๔

เรื่อง “รัตนะ”

๒๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๗

___________________

เพจอมตวัชรวจีหลวงป๋า.