เรื่องเล่าจากแดนไกล โดย หลวงตาอู๋ 6 ก.พ. 2562

อาตมาได้รู้จักกับบุคคลท่านหนึ่งซึ่งปัจจุบันเขาพำนักอยู่ที่ต่างประเทศ พอดีเขาได้เดินทางกลับมาประเทศไทยเพื่อร่วมงานสวดพระอภิธรรมถวายหลวงป๋าที่วัดหลวงพ่อสด อ.ดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี อาตมาขอสมมุติชื่อบุคคลท่านนี้ว่า “คุณทอง” คุณทองมีความเคารพในองค์หลวงป๋ามาก ทั้งยังพยายามเก็บสะสมพระเครื่องของหลวงป๋า สมัยที่อยู่ในประเทศไทยนั้นอะไรที่หลวงป๋าบอกว่าดีเขาก็จะพยายามเก็บเงินเพื่อทำบุญและขอพระนั้นมาเก็บไว้ให้ได้

นอกจากจะเก็บสะสมพระของหลวงป๋าแล้ว เขาก็ยังพยายามกำหนดใจของเขาให้ตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลาอีกด้วย ไม่ว่าเขาจะทำงานอะไร จะเดิน จะนอน หรือจะพูดกับใคร เขาก็จะเอาใจไปจรดไว้ที่ศูนย์กลางกายเสมอ ผลของการทำใจอย่างนี้เองที่ทำให้เกิดเรื่องราวปาฏิหาริย์ต่างๆ ขึ้นมา

มีเส้นเกสาปรากฏขึ้นมาเองในตลับพระกริ่งสัมมาอะระหัง

พระกริ่งรุ่นสัมมาอะระหังนั้น หลวงป๋าท่านสร้างขึ้นมาเพราะได้แรงบันดาลใจจากการได้เห็นพระพุทธเจ้ามาปรากฏกายให้เห็นบริเวณต้นโพธิ์ที่พุทธคยา ประเทศอินเดีย หลวงป๋าบอกว่าพระพุทธเจ้าได้เสด็จมาให้หลวงป๋าเห็นอยู่เป็นเวลานาน ทำให้หลวงป๋าเกิดความปีติมากจนถึงกับโทรศัพท์กลับมาเมืองไทยให้เจ้าหน้าที่จัดเตรียมการสร้าง “พระกริ่งสัมมาอะระหัง” ขึ้นทันที

นอกจากนั้นหลวงป๋าท่านยังเล่าว่าในระหว่างพิธีปลุกเสกพระรุ่นนี้ ท่านได้เห็นทั้งหลวงปู่สดและหลวงปู่เทพโลกอุดรได้เข้ามาร่วมเสกพระรุ่นนี้ด้วย พอคุณทองทราบเรื่องนี้ก็รีบทำบุญเพื่อขอพระกริ่งสัมมาอะระหังมาไว้ทันที เมื่อได้มาแล้วเขาก็นำพระไปใส่ตลับเงินเพื่อจะได้พกติดตัวได้สะดวก เขาพกไปด้วยแล้วก็เอาพระนี้ไปจรดไว้ที่ศูนย์กลางกายด้วย ไม่ว่าจะทำงานอะไรเขาก็จะเห็นพระกริ่งสัมมาอะระหังที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา

เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน เมื่อเขาเอาพระกริ่งนี้มาดูก็สังเกตเห็นว่ามีเส้นอะไรสีดำๆ ปรากฏขึ้นมาบริเวณฐานองค์พระ ยิ่งนานวันเส้นสีดำนี้ก็เริ่มยาวขึ้นและเพิ่มจำนวนมากขึ้น จาก 1 เส้นก็กลายเป็น 2 เส้น จนปัจจุบันมีประมาณ 5-6 เส้น บางเส้นก็ยาวพาดจากทางด้านหน้าไปจนถึงด้านหลังขององค์พระ

เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเส้นสีดำๆ นี้คืออะไรจึงนำไปให้หลวงป๋าดู พอหลวงป๋าส่องดูเท่านั้นท่านก็พูดขึ้นมาว่า “นี่เป็นเส้นพระเกสาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เธอได้มาอย่างไร หรือเสด็จมาเอง” เขาก็เลยกราบเรียนหลวงป๋าไปว่า “ท่านเสด็จมาเองครับ ทั้งเพิ่มจำนวนและยาวขึ้นมาอีกด้วย” หลวงป๋าท่านจึงบอกว่าให้เก็บรักษาไว้ให้ดี นี่คงจะเป็นผลที่เธอเอาใจไปจรดไว้กับองค์พระกริ่งตลอดเวลานั่นเอง

เกือบได้ไปทางลัด

นอกจากพระกริ่งสัมมาอะระหังแล้ว คุณทองยังได้ทำบุญและขอพระเหล็กไหล “พระชัยวรมัน รุ่น 1” มาไว้ติดตัวอีกด้วย พระชัยวรวันรุ่น 1 นี้ เป็นรุ่นแรกๆ ที่หลวงป๋าท่านทำขึ้นมาร่วมกับท่านอาจารย์ปู่สุทัศน์ ใครได้รุ่นนี้ไว้ก็มักจะมีปาฏิหาริย์แปลกๆ เกิดขึ้นเสมอ

วันหนึ่งเมื่อคุณทองได้เดินทางไปทำธุระในที่แห่งหนึ่งเสร็จแล้ว แต่ก็จะต้องรีบเดินทางไปทำธุระต่อในที่อีกแห่งหนึ่งด้วย ทั้งนี้อาจเพราะต้องเดินทางไปหลายแห่งการเดินทางด้วยรถสาธารณะจึงต้องรอเวลาให้รถนั้นมาก่อนจึงจะไปได้ คุณทองยืนรอรถอยู่นานด้วยความร้อนรนเพราะเกรงว่าจะไปไม่ทันงานในอีกที่หนึ่ง ในใจก็กำหนดไปที่พระเหล็กไหลชัยวรวันให้ท่านช่วย กำหนดไปได้สักพักหนึ่งอยู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างผอมและตัวไม่สูงนัก ใส่เสื้อผ้าก็เก่าๆ ซีดๆ ดูไปแล้วก็เหมือนคนสมัยโบราณ ยืนยิ้มให้อยู่ตรงหน้า ที่แปลกตาก็คือริมฝีปากของผู้ชายคนนี้เป็นสีดำสนิทแปลกไปจากคนทั่วไป

ผู้ชายคนนี้เขาได้พูดขึ้นมาว่า “ท่านจะรีบไปไหนหรือครับ ไปกับผมไหมผมจะพาไปให้เอง” คุณทองมองดูชายคนนี้ที่ดูอย่างไรก็ไม่เคยรู้จัก แต่กลับเสนอตัวเข้ามาว่าจะพาไปเองให้ทันเวลา คุณทองก็บอกว่าจะเดินทางไปที่….. ชายคนนั้นก็รีบพูดตอบกลับมาว่า “ไปกับผมได้เลย ผมรู้จักเส้นทางลัด”

ในขณะที่คุณทองกำลังลังเลใจ ครุ่นคิดอยู่ว่าจะเดินทางไปกับชายแปลกหน้าคนนี้ดีไหมอยู่นั้นก็ปรากฏว่ารถที่รออยู่ก็เดินทางมาถึงพอดี คุณทองเลยกล่าวขอบคุณชายแปลกหน้าผู้นั้นแล้วรีบเดินไปขึ้นรถ พร้อมกับยิ้มให้ในความหวังดีที่ต้องการจะช่วย วันต่อมาเมื่อได้มาเจอเพื่อนสนิทที่พอจะมีญานทัศนะจึงเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง พออธิบายถึงรูปร่างหน้าตาและการแต่งตัวของชายแปลกหน้า เพื่อนก็ตอบกลับมาเลยว่าชายแปลกหน้าคนนั้นน่าจะเป็นเทวดาประจำองค์พระเหล็กไหลชัยวรมันนั่นเอง วันนั้นน่าจะไปกับเขานะ เพราะเขาอาจจะพา “ย่นระยะทาง” ไปให้ถึงที่หมายได้เร็วกว่าขึ้นรถอีกนะ….วันนั้นคุณทองอดไป “ทางลัด” เลย

คดขนุนทองเม็ดจิ๋ว

สมัยเกือบยี่สิบปีก่อนเมื่อคดขนุนเพิ่งเกิดมีขึ้นที่วัดหลวงพ่อสดนั้น คนในวัดทั้งพระทั้งเณรก็ต้องเดินหาลูกขนุนที่เกิดในวัดเพื่อนำมาผ่าแกะเม็ดออกดู สมัยนั้นหาทั้งวัดแล้วก็ได้มาเพียง 10 กว่าเม็ดเท่านั้น ใครอยากได้จึงต้องไปทำบุญสร้างพระมหาเจดีย์เป็นเงิน 300,000 บาท จึงจะได้มาเป็นเจ้าของ คุณทองแกก็อยากได้คดขนุนใจจะขาดเพราะเป็นกายสิทธิ์ที่มีเกิดขึ้นที่วัดหลวงพ่อสดเพียงแห่งเดียวเท่านั้น ที่อื่นๆ หรือของโบราณก็ไม่มีคดขนุนโลหะทองแบบนี้ อย่างเก่งก็เป็นแต่คดหินเท่านั้น

ถามว่าคุณทองเชื่อเรื่องคดขนุนนี้ไหม แกเชื่อ 100% เพราะรู้จักสนิทสนมกันกับพระผู้ที่ดูแลเรื่องคดขนุนนี้มานาน มีความคุ้นเคยและเห็นเรื่องราวคดขนุนนี้มาตั้งแต่แรกเริ่ม แต่โอกาสที่คุณทองจะได้คดขนุนนั้นเป็นไปไม่ได้เลยเพราะแกไม่มีเงินมากขนาดนั้น คุณทองจึงพยายามคิดหาวิธีที่จะได้ครอบครองคดขนุน คิดอยู่หลายวันก็เลยเกิดปิ๊งไอเดียโดยอธิษฐานขอคดขนุนนี้กับท่านพระอินทร์ ทุกวันแกจะเอาใจจรดไว้ที่ศูนย์กลางกายแล้วก็อธิษฐานขอต่อท่านพระอินทร์

วันหนึ่งขณะที่คุณทองไปเดินซื้อของที่ตลาดอยู่นั้น ก็เหลือบไปเห็นผลขนุนลูกใหญ่ใบหนึ่งเลยเกิดความคิดขึ้นมาขอซื้อเขาแล้วเอาไปให้พระที่ดูแลเรื่องคดขนุน โดยพูดขอไว้ก่อนว่าถ้าขนุนลูกนี้ผ่านการบวงสรวงจนเกิดเป็นคดขนุนขึ้นมาก็ขอถวายวัดเพื่อไว้สร้างพระมหาเจดีย์ทั้งหมด แต่ถ้ามีคดที่เป็นลูกเล็กๆ จะขอไว้ 2 เม็ด คือตัวเองจะเก็บไว้เม็ดหนึ่งแล้วให้น้องสาวอีกเม็ดหนึ่ง พระที่ท่านดูแลเรื่องคดขนุนก็ตอบตกลง เพราะคิดว่าอย่างไรคุณทองคงไม่มีทางได้คดขนุนแน่ เนื่องจากลูกขนุนในวัดยังไม่ค่อยเกิดคดเลย แล้วนี่เป็นลูกขนุนจากนอกวัดจะเกิดได้อย่างไร ที่สำคัญคดที่เกิดก็จะเกิดแต่เม็ดใหญ่ซึ่งต้องนำไปถวายหลวงป๋าทั้งหมด คดเม็ดเล็กเกิดยากมาก

เวลาผ่านไปราว 3 อาทิตย์ เช้าวันหนึ่งคุณทองฝันว่ามีดวงแก้วใสสว่างมากลอยลงมาจากฟ้า เป็นดวงแก้วดวงใหญ่แต่ตรงบริเวณกลางดวงเห็นเป็นแสงสีทอง มีเสียงออกมาจากดวงแก้วว่า “ดวงนี้ไม่ใช่ของเธอนะ” แล้วคุณทองก็สะดุ้งตื่น พอตอนสายพระที่ดูแลเรื่องคดขนุนก็โทรมาบอกว่าเกิดคดขนุนเม็ดเล็กขึ้นมา 2 เม็ด ให้รีบมาเอาไปได้

คุณทองรีบไปหาพระองค์นั้นก็เห็นว่าขนุนที่คุณทองซื้อมานั้นเกิดเป็นคดขนุนขึ้นมามากมายราวๆ 60-70 เม็ด แล้วก็เกิดมีคดลูกเล็ก 2 ลูกจริงๆ ทั้ง 2 ลูกนี้มีขนาดเล็กกว่าเม็ดปกติราวๆ 3 เท่า เรียกว่าคดจิ๋วก็ว่าได้ คือมีขนาดเล็กกว่านิ้วก้อยอีก เม็ดหนึ่งสีทอง อีกเม็ดหนึ่งสีออกทองแดง คุณทองเข้าใจทันทีที่เทวดามาบอกในฝันเมื่อเช้า คือเม็ดสีทองเป็นของน้องสาว ส่วนเม็ดสีทองแดงเป็นของคุณทองนั่นเอง เรียกว่าคุณทองเป็นผู้มีความฉลาดในการทำงานให้สำเร็จ อยากได้คดขนุนก็หาวิธีจนได้คดขนุนมาได้ตามที่ต้องการโดยใช้เงินไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น….

แชร์เลย

Comments

comments

Share: