ฟังเป็นนิทานนะครับเพราะเรื่องนี้ท่านเล่าตอนดึกแล้วประมาณ6ทุ่มขึ้นไปเห็นจะได้เพราะเนื้อเรื่องอาจจะไม่เหมือนกับที่ท่านเคยได้ยินได้ฟังมาครับขอออกตัวไว้ก่อนนะครับเป็นคนเล่าอะไรไม่ค่อยเก่ง ปกติที่อยู่ของหลวงปู่จะมีรั้วรอบล้อมเอาไว้แล้วตัวท่านจะอยู่ข้างในส่วนลึกเข้าไปแต่ครั้งนี้ท่านย้ายออกมาอยู่ไก้ลๆทางเข้าประตูท่านที่เคยไปคงนึกภาพออก บางครั้งก็เป็นเณรคิดบางที่ก็เป็นหลวงพี่ต้อยมาค่อยปฎิบัติท่านตลอด ชว่งหัวค่ำหลวงปู่เทศสอนเสร็จแล้วท่านก็จำวัดผมนอนอยู่ตรงปลายเท้าท่าน อยุ่ๆคืนนั้นมีพญานาคขึ้นมามากมายตอนแรกไม่เท่าไร่ต่อมานี้ชิ มาดึงขาผมแล้วก็ลากไปทั้งๆที่อยู่ต่อหน้าต่อตาหลวงปู่ พอผมลืมตาขึ้นตัวเองก็กลับมาที่เดิม เมื่อหลับตาลงก็มาดึงผมลากไปอีกทำอยู่อย่างนี้3-4ครั้งผมเลยฝืนว่าตรงใจจะไม่ให้ลากไปอีก อยู่ๆหลวงปู่ก็พูดขึ้นมาเสียงดังๆเหมือนมีคนอยู่ต็มวัด แล้วก็ยิมพระพุทธรูปขึ้นมาพูดเหมือนมีคนถามท่านตอบว่าพระพุทธรูปองค์นี้มีคนเอามาถวาย แล้วท่านก็ตอบต่อไปอีกว่าเป็นของใหม่(ในที่นั้นไม่มีใครอีกเลยนอกจากผมและหลวงพี่ต้อยชึ่งนอนอยู่อีกมุมหนึ่งแต่หลวงปู่พูดเสียงดังมาก) จนผมต้องลุกข้นมานั่งฟังพิงเสาต้นที่อยู่ๆจนเสื้อเลอะกาวที่เขามาทากันมด ทั้งตัวเลยจากนั้นท่านก็เล่าเรื่องพระรามทั้งที่ไม่มีใครถาม พระรามกับพระลักษณ์หลังทางในป่า พระได้กินผลละไม้(ผมจำชื่อไม่ได้ว่าชื่ออะไร)ตัวเลยกลายเป็นลิง อยู่บนต้นไม้นั้น จากนั้นท่านกล่าวถึงฤษีได้เอาขี้ไคมาปั้นแล้วก็เสกเป็นผู้หญิงคอยปฎิบัติรับใช้ วันนั้นนางหลงไปกินผลละไม้ต้นเดียวกันกันพระราม เลยกลายเป็นลิงเหมื่อนกันพระรามและนางจึงได้กันแล้วออกลูกมาเป็นหนุมาน พอออกมาก็มีฤทธิ์มากเหยีบบแนดิน2เท้าไม่ได้เพราะแผ่นดินจะกระดก พอเล่าถึงนี้ท่านเลยตัดมาตอนหนุมานถามทางไปกรุงลงกา หนุมานไปถามฤษีองค์แรกที่บำเพ็ญอยู่ในต้นไม้หนุมานใช้กำปั้นทุบต้นไม้จนแลกละเอียดปู่ฤษีแนะนำให้ไปหาอีกองค์ที่บำเพ็ญมาก่อนได้เจ็ดหมืนปีเมื่อไปถึงหนุมานใช้กำปั้นทุบภูเขาลูกนั้นจนแลกแล้วเขาไปถามทางไปกรุงลงกาปู่ฤษีบอกว่าท่านยังไม่ได้ชาญเลยให้ไปถามปู่ฤษีตาไฟ หนุมานเลยไปถามปู่ฤษีตาไฟพอไปถึงก็ไปยืนอยู่ข้างหน้าปู่ตาไฟถามว่าใครหนีนะไม่หนีตายนะ หนุมานก็เฉยพอปู่ตาไฟลืมตาขึ้นหนุมานก็ไหม้เป็นจุน พอปู่ตาไฟพิจารนาด้วยชาญดู ก็รู้ว่าหนุมานเป็นพระโพธิสัตว์ลงมาสร้างบารมีเลยกลัวบาปจึงได้เสกหนุมานขึ้นมาใหม่ ตอนนั้นเป็นเวลาเย็นมากแล้วปู่ตาไฟเลยบอกให้หนุมานไปล้างหน้าล้างตาพักผ่อนก่อนพรุ่งนี้เช้าค่อยเดินทางพอหนุมานไปล้างหน้าปู่ตาไฟเลยเสกปริงไปเกาะที่หนุมาน หนุมานพยามเท่าไรก็ไม่สามารถเอาปริงนั้นออกได้ เหาะไปสวรรค์ให้เทวดาช่วยก็ไม่มีใครกล้าเพราะกลัวอำนาจปู่ฤษีทำอย่างไงก็แล้วสุดท้ายเลยต้องย้อมแพ้ปู่ตาไฟ ปู่ตาไฟเลยบอกให้เอาปูนไปป้ายเท่านั้นปริงเลยหลุดออกมาหนุมานพอรู้คิดในใจว่ารู้อย่างนี้ไม่น่ายอมแพ้เลย จากนั้นหลวงปู่เลยบอกว่า ตั้งแต่นั้นมาปริงกับปูนจึงแพ้ทางกันตลอดมา พูดจบท่านก็หัวเราะ….
Posted in หลวงปู่ทองทิพย์ พุทธปัญโญ