หากกล่าวถึงพระเกจิอาจารย์ชื่อดังของไทยก็มีอยู่หลายท่านไม่ว่าจะเป็นสมัยก่อนและปัจจุบัน ความศรัทธาความเชื่อของแต่ละบุคคลนั้นๆที่นับถือ วันนี้ได้นำเรื่องราวของ “หลวงพ่อสด” หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ สอนวิชาพระธรรมกายให้ชายชราขอทาน”ตาอิน เทวดา” มาให้ทุกท่านได้อ่านศึกษา ไปชมกันเลย
ในสมัยก่อนก่อนปีสองพันห้าร้อยจะมีพวกนักสิทธิ์ที่เก่งกล้าในวิทยาคมมากและจะทำตัวเหมือนคนสติไม่ดี ตระเวณไปทั่ว แต่เมื่อจำเป็นจะแสดงฤทธิ์อันอัศจรรย์ขึ้นมาเหมือนหลวงพ่ออิน เทวดา เมื่อตอนเป็นฆราวาสก็แต่งตัวกระเร้อกระรัง แต่ทั้งด้านพลังจิตการแสดงฤทธิ์ของท่านเป็นที่เลื่องลือของคนพระประแดง ในสมัยที่หลวงพ่อสด จนทฺสโรหรือพระมงคลเทพมุนีหลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ มีชื่อเสียงและกิตติคุณไพศาลยิ่ง ด้วยเป็นผู้ค้นพบวิชาพระธรรมกายและได้เผยแผ่วิชานี้ จนมีพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา พากันมาขอเรียนวิชาธรรมกายปราบมารนี้จนแน่นขนัดบริเวณวัดทุกเมื่อเชื่อวัน
อีกทั้งมีศิษย์ที่เป็นโยมอุปฐากวัด ทั้งที่เป็นข้าราชการระดับสูง ทั้งขุนทหาร ตำรวจ และข้าราชการศาลยุติธรรม เจ้าสัว มหาเศรษฐี ตลอดจนผู้มีหน้ามีตาในวงสังคมชั้นสูงอีกจำนวนมากมากราบฝากตัวเป็นศิษย์วัดปากน้ำ ณ เวลานั้นจึงคราคร่ำแน่นเนืองไปด้วยผู้คนราวกับวัดมีงานรื่นเริงอยู่ตลอดเวลา วันหนึ่งเมื่อหลวงพ่อวัดปากน้ำฉันเพลเสร็จและบอกกรรมฐานให้กับผู้ต้องการขึ้นวิชาธรรมกายปราบมารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่ท่านรับแขกคือ สงเคราะห์ญาติโยม เมื่อหลวงพ่อท่านนั่งอยู่ ณ ที่ใดที่นั้นย่อมเต็มไปด้วยผู้คน ทั้งที่เป็นโยมวัด โยมอุปฐาก แขกผู้มาเยือน ตลอดจนชาวบ้าน พากันเบียดเสียดเพื่อรอชมบารมีท่านไม่ห่างตา
ที่เชิงบันไดขึ้นศาลาใหญ่ที่หลวงพ่อวัดปากน้ำนั่งรับแขกอยู่นั้น มีชายชราผู้หนึ่งเนื้อตัวสกปรกมอมแมมผมเผ้ารุงรังใส่หมวกผ้าใบเก่า เสื้อผ้าล้วนแล้วแต่นุ่งห่มด้วยเสื้อผ้าขาดๆปะปุรอบตัวปากแดงด้วยเลอะคราบหมาก ลักษณะท่าทางเสื้อผ้าเหมือนขอทานไม่มีผิดเพี้ยน กำลังแหวกคนขอทางเพื่อขึ้นไปกราบหลวงพ่อวัดปากน้ำ เมื่อชายขอทานเดินผ่านหน้าใคร หญิงชาย คนชรา รวมทั้งเด็กเล็ก เด็กโต ต่างพากันรีบหลีกเป็นช่องให้ เพราะรังเกียจและกลัวความสกปรกจะมาพาลติดตัว
แต่แปลกที่ชายชราขอทานผู้นี้กลับไม่มีกลิ่นตัวเหม็นสาบเหม็นสางเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าชายชราอิ่มเอิบ ยิ้มย่องผ่องใสแววตาฉายแววประหลาดลึกซึ้ง ชายหนุ่มหลายคนที่ทำหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยรีบกางมือห้ามไม่ให้ขึ้นไปบนศาลา “คนบ้า ไปเสียให้พ้น ๆ” บ้างก็ว่า “ถ้าปล่อยให้เข้าพบหลวงพ่อ แล้วเกิดคุ้มคลั่ง จะว่าอย่างไร ไม่น่าไว้ใจ” แต่ชายชรากลับแสดงอาการนอบน้อมยกมือไหว้ ขอเข้าพบหลวงพ่อวัดปากน้ำ หลายคนชี้ชวนกันดูพลางพูดว่า ดูซิ บารมีของหลวงพ่อวัดปากน้ำนี่ท่านดีจริง แม้แต่คนบ้าก็ยังดั้นด้นมากราบท่านเลย คนแก่หลายคนสงสารขอให้เจ้าหน้าที่วัดช่วยหลีกทางให้ชายขอทานนี้ได้พบหลวงพ่อวัดปากน้ำสมดังความตั้งใจด้วย
สายตาของทุกคู่บนศาลาการเปรียญวัดปากน้ำภาษีเจริญวันนั้น พากันจ้องมองชายขอทานคนนี้เป็นตาเดียว มีแต่หลวงพ่อสดวัดปากน้ำเท่านั้นที่ยิ้มที่มุมปาก เมื่อชายขอทานชรามาอยู่ตรงหน้าหลวงพ่อสดวัดปากน้ำแล้วก็ก้มลงกราบงามๆ ๓ ที พอเงยหน้าขึ้นก็บอกกับหลวงพ่อว่า “ผมชื่ออินจะมาขอเรียนวิชาธรรมกายด้วยคน” หลวงพ่อวัดปากน้ำรินน้ำชาส่งให้ พร้อมกับบอกว่า “อินเอ๊ยจะมัวซ่อนร่างอยู่ทำไม จงทำร่างให้ปรากฏตามความจริงให้ถูกต้องเสียเถิด คนเขาจะได้รู้ตามความเป็นจริงเสียที” ตาอินอมยิ้มสอบถามหลวงพ่อสด ถึงวิชาธรรมกายซึ่งท่านก็ตอบข้อสงสัยให้จนเสร็จสิ้น
ถ้าใครเคยฝึกวิชาธรรมกายชั้นสูงก็จะรู้ว่า คำถามของขอทานอินกับคำตอบของหลวงพ่อสดนั้นล้วนแล้วแต่เป็นข้ออรรถข้อธรรมในวิปัสสนาชั้นสูงทั้งสิ้น แสดงให้เห็นถึงภูมิรู้ของผู้ถามและแสดงให้เห็นภูมิธรรมของผู้ตอบ อย่างชัดเจนที่สุดว่าต่างก็เป็นนักวิปัสสนาชั้นยอดด้วยกันทั้งคู่ บ่ายคล้อยตาอินเสร็จสิ้นคำถาม ได้กราบลาหลวงพ่อสดกลับบ้านที่พระประแดง ตอนนั้นศิษย์รุ่นเก่าที่เข้าถึงธรรมกายของหลวงพ่อสดพากันยกมือไหว้คุณตาอินกันทุกคน
และถ้าจะมีใครเดินตามขอทานอินหรือตาอินหรือคุณตาอินไปเพื่อซักถามประวัติ ความสนใจในวิปัสสนาและอภิญญาจิตของตาอินแล้วละก็เขาก็จะได้รู้ว่า ตาอินผู้นี้อีกไม่ช้าไม่นานก็จะมีคนรู้จักในนาม หลวงพ่ออิน เทวดา หรือหลวงพ่ออิน ตาทิพย์แห่งวัดใหม่ตาอินทร์หรือวัดราษฎร์รังสรรค์ ต.บางกระเจ้า อ.พระปะแดง จังหวัดสมุทรปราการ ผู้ที่มรณภาพแล้วร่างกายไม่เน่าไม่เปื่อยและเป็นพระอภิญญาจารย์ ผู้มีฤทธิ์ ดุจพระอรหันต์จี้กงนั่นเอง
บทความที่กล่าวมาข้างต้น เป็นเรื่องราวที่เป็นตำนานเล่าขานที่เล่าสืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่นและมีบันทึกไว้ นำมาเผยแพร่บารมีของครูบาอาจารย์เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ทุกๆท่าน สาธุ สาธุ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน