การฆ่าสัตว์เพื่อเป็นอาหารบาปหรือไม่ ???

ถาม :: ผู้ที่ทำหน้าที่ฆ่าสัตว์ เช่น หมู เป็ด ไก่ เพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ บาปไหมคะ เขาต้องรับกรรมไหม ?

ตอบ :: ต้องเข้าใจเสียก่อนว่าบาปคืออะไร ??

บาป ตรงข้ามกับบุญ บาปคือการกระทำทางกาย วาจา และใจใดๆ เมื่อกระทำไปแล้วให้ผล (๑) เป็นโทษเป็นความทุกข์เดือดร้อนแก่ตนเองและผู้อื่น และ (๒) ทำให้จิตใจมัวหมองด้วยกิเลส กรรมที่ให้ผล ๒ ประการนี้ เรียกว่า”บาป”

การเจตนาฆ่า ถึงจะเรียกว่าเป็นหน้าที่หรืออาชีพ ก็เป็นมิจฉาอาชีวะ เว้นไว้แต่พระอริยเจ้าชั้นสูงแล้ว ใครๆก็กลัวตาย เพราะชีวิตใครใครก็รัก ไม่มีใครอยากจะให้ใครมาฆ่า หรือเบียดเบียนชีวิตตนฉันใด สัตว์อื่นก็ไม่อยากถูกเขาฆ่าและกลัวภัยฉันนั้น

เพราะฉะนั้น เมื่อมีการฆ่ากันขึ้นโดยเจตนา

๑. ย่อมเกิดการผูกเวรซึ่งกันและกันกับสัตว์นั้น เวรนั้นแหละเป็นตัวเร่งให้กรรมชั่วส่งผลแก่ผู้กระทำเร็วขึ้น ให้สังเกตกรณีพฤษภาทมิฬ ครั้งแรกก็พอแก้ปัญหาให้สงบระงับไปได้ แต่พอครั้งที่สอง เวรจากการจองเวรมันเร่งแรงกรรมให้ส่งผลเร็วขึ้น เป็นอายตนะดึงดูดเข้าหากัน ไปกระทบกระทั่งกัน แล้วก็เกิดประหัตประหาร เข่นฆ่ากันขึ้นที่บริเวณนั้น ถนนนั้นตลอดสาย ศูนย์กลางอยู่ที่ป้อมพระกาฬ แต่เดิมเป็นที่เขารบกัน ฆ่ากัน มาตั้งแต่โบราณ ยุทธภูมิยึดภูเขาทองนั้น ถ้าพม่าข้าศึกมายึดภูเขาทองได้ ก็แปลว่าเราแพ้เขา เพราะเขายิงปืนใหญ่เข้าไปในวังได้ แต่ถ้าเราเป็นฝ่ายยึดตั้งมั่นได้ พม่าข้าศึกก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะฉะนั้น ตรงนั้นเป็นที่ทำสงคราม เข่นฆ่ากันมามากตั้งแต่โบราณ เพราะฉะนั้น เวรเป็นตัวเร่งแรงกรรมให้ให้ผลเร็วขึ้น จะแก้ไขให้บรรเทาก็จะแทบไม่ทัน ฆ่ากันจนได้ นั่นแรงกรรม

เพราะฉะนั้น เมื่อมีเจตนาฆ่า การผูกเวรแก่กันก็ย่อมมี ผูกเวรก็พยาบาท

๒. เจตนากรรมที่ได้ฆ่าเขาแล้ว ย่อมคอยติดตามให้ผล คือ เป็นคนอายุสั้น อาจจะเป็นด้วยอุบัติเหตุ หรืออาจจะด้วยราชภัย โจรภัย เช่น ถูกจับไปยิงเป้า หรือว่าถูกโจรฆ่า หรือภัยสงคราม ภัยธรรมชาติ อันได้แก่ วาตภัย อุทกภัย อัคคีภัย เป็นต้น หรือเจ็บไข้ได้ป่วย พิกลพิการต่างๆ ล้วนเป็นผลจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เรียกว่า #เวรจากปาณาติบาต ทั้งสิ้น

เพราะฉันนั้น เป็นบาปมากๆเลย และที่ถามว่าเขาต้องรับกรรมไหม ไม่มีใครพ้นกรรมได้ แม้แต่พระอริยเจ้าสุดท้ายยังต้องรับกรรม มีพระมหาโมคคัลลานะเป็นต้น ถูกพวกโจรเดียรถีย์ฆ่า ความจริงพระอรหันต์ระดับนั้น ท่านสามารถหนีได้ด้วยฤทธิ์นะ แต่สุดท้ายท่านไม่หนี ยอมรับกรรมให้โจรฆ่าตาย เพราะฉะนั้น เรื่องกรรมนี้ ให้เข้าใจว่าติดตามที่จะให้ผลเสมอ

พระพุทธเจ้าเอง ก็เคยถูกพระเทวทัตทำร้ายที่พระบาทถึงห้อเลือด ก็เป็นแรงกรรมเก่าที่มีเหลือเศษอยู่นิดเดียว อย่างนี้เป็นต้น เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ต้องรับกรรมเสมอไป อย่างเช่นพระโมคคัลลานะเป็นต้น

เพราะฉะนั้น เรื่องปาณาติบาตให้ใส่ใจเลยว่า #ถ้าใครหยุดได้จงหยุดเสีย อย่าเกี่ยวข้อง เพราะว่าโรคภัยไข้เจ็บทั้งหลาย มีเหตุปัจจัยมาจากเวรและแรงกรรมทั้งนั้น สัตว์โลกผู้เป็นปุถุชนทั้งหลาย ต่างมีเวรผูกเวรกันนับภพนับชาติไม่ถ้วนทีเดียว สัตว์ทั้งหลายจึงพึงมีเมตตากรุณาต่อกัน ไม่ผูกเวรและก็ไม่จองเวรกัน จงอภัยให้แก่กัน จึงจะพ้นเวรจากกรรมชั่ว ที่จะคอยติดตามให้ผล เป็นความทุกข์เดือดร้อนได้.

__________________
เทศนาธรรมจาก

พระเทพญาณมงคล
หลวงตาเสริมชัย ชยมงฺคโล
วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม
อ.ดำเนินสะดวก
จ.ราชบุรี
__________________
ที่มา
จากหนังสือ
“ตอบปัญหาธรรมปฏิบัติ”
__________________
เพจอมตวัชรวจีหลวงป๋า
ขอบพระคุณภาพประกอบธรรมะ.

Comments

comments