หลวงพ่อวัดปากน้ำ
เล่าเรื่องหลวงพ่อวัดปากน้ำ โดยศิษย์ผู้ใกล้ชิด
.
แม่ชีพราหมณ์ ช้างเขียว
.
หลวงพ่อเป็นคนจริงจัง ทำอะไรทำจริงทำจัง
พูดจริง ทำจริง พูดเรื่องอะไรก็ตาม
รับรองได้เลยไม่มีคลาดเคลื่อนเลย
.
คำพูดของท่านวาจาศักดิ์สิทธิ์ ท่านก็ไม่ดุ แต่ไม่รู้ทำไมกลัวท่าน ท่านรู้หมดแหละว่า ลูก ๆ ท่านเป็นยังไงเวลาเทศน์ ใครสักคนกำลังคิดอะไรอยู่ ท่านก็เทศน์แทงใจเลย คนนั้นก็จะรู้ด้วยตัวเอง
.
เรากลัวก็กลัว แต่ก็รักหลวงพ่อ
หลวงพ่อให้ช่างปั้นรูปหล่อของท่านไว้
ท่านจะเดินไปให้ช่างดูตัวทุกวัน
ท่านรู้ว่าท่านจะเริ่มป่วย ก็เลยให้ช่างปั้นรูปท่านไว้
ภายในบรรจุของศักดิ์สิทธิ์มากมาย
ฉันจำได้ตอนหลวงพ่ออายุราวๆ ๗๐ ปี
.
หลวงพ่อผิวขาวสวยงามมาก
ท่านดูผ่องใสมาก น่าเลื่อมใสศรัทธามาก
ยิ่งตอนหลวงพ่อห่มจีวรใหม่จะดูหลวงพ่อสว่างทีเดียว
.
เวลาหลวงพ่อเทศน์
ถ้าวันไหนมีพระลงน้อย ท่านก็จะบอกว่า
วันนี้พระแพ้แม่ชี แล้วท่านก็จะไม่เทศน์ด้วย
พระก็จะต้องรีบวิ่งไปตามพระมา ตามมาจนเต็มโบสถ์
วันหลังพระก็เข็ด
.
เวลาเทศน์ถ้ามีคนตะบันหมาก
ท่านก็จะหยุดเทศน์ รอให้ตะบันเสร็จก่อน น่ากลัวมั้ยละ
คนกำลังเทศน์อยู่ดีๆ ก็หยุดเทศน์ไปเฉยๆ
.
วันพฤหัสหลวงพ่อจะลงมาสอนธรรมะ
ถ้าใครส่งเสียงดังรบกวน ท่านก็จะพูดไปเลยว่า
เดี๋ยวหูหนวกนะ รบกวนคนกำลังปฏิบัติ
เวลาจะมีผู้ใหญ่มาวัดปากน้ำ
หลวงพ่อจะเดินตรวจวัด เดินไปตามทาง
มองไปทางโน้นที ทางนี้ที
ทุกคนรีบเก็บเสื้อผ้า เรียบร้อย
รู้เลยว่าจะมีผู้หลักผู้ใหญ่มา
.
หลวงพ่อท่านเป็นคนประหยัด ละเอียดถี่ถ้วน
เดินไปตามถนนท่านเจอเศษไม้เป็นท่อน
ท่านเก็บเอามา ท่านบอกว่าเอาไว้ทำฟืนได้
พวกผ้าขี้ริ้วมันขาดแล้วก็อย่าเอาไปทิ้ง
ปะมันจำเป็นอะไรมันรั่วขึ้นมา
เอาน้ำมันยางโปะมันก็กันได้ ชั่วระยะไม่ให้ทิ้ง
แล้วที่ล้างชาม อย่าไปเทพรวดๆ ค่อยๆ ริน เอาน้ำออก
แล้วไอ้ที่ก้นๆ ไปให้หมู ให้หมากินก็ได้
.
ท่านสอนละเอียดเลย สอนบ่อยๆ สอนมากๆ
เข้าก็ค่อยๆ ซึมเข้าไป
สมัยนี้ไม่มีใครทำหน้าที่สอนเหมือนหลวงพ่อวัดปากน้ำเลย