เมื่อถึงธรรมกายแล้วดับหยาบไปหาละเอียด
จนเป็นธรรมกายที่ละเอียด ทีนี้แม่นยำนักเชียว
แต่ถ้าเคลื่อนศูนย์เมื่อไรก็หายแม่น หรือว่าโอ้อวดอยากจะอวด อยากจะโก้ อยากดัง
จิตถูกปรุงด้วยกิเลส ก็เคลื่อนจากศูนย์ ออกมาจากธรรมกาย โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว พวกที่ธรรมกายมัวหมอง ไม่ก็ดับไปเลย
ไม่รู้เท่าทันกระบวนการของจิต ไม่รู้เท่าทันกิเลส
จึงบอกกัน ณ บัดนี้ว่ามาปฏิบัติธรรม
ณ สถานที่แห่งนี้ ไม่มีการพยากรณ์กันเว้นแต่ครูกับศิษย์ ไม่มีการพยากรณ์ข้างหน้า จะเป็นอย่างไรข้างหลังจะเป็นอย่างไร ไม่มีใครให้มาดูว่าพ่อแม่ไปอยู่ไหนนะเราไม่พูดที่วัดนี้ไม่ทําและบอกต่อ ๆ กัน
ว่าอย่าทำ
เพราะใจท่านเริ่มออกไปถิ่นทําเลของมารแล้ว
พอจิตปรุงปุ๊บเดียวก็หลงลาภสักการะ
เสร็จภาคมารเขาเท่านั้นแหละ
ฉะนั้นจงจําไว้เราปฏิบัติธรรมเพื่อกำจัดกิเลส
อีกอย่างหนึ่งโปรดทราบคือว่าแม้ธรรมกายช่วยอะไร ๆ ได้มากพอสมควร แต่ทุกคนต้อง
ช่วยตนเอง มาศึกษามาปฏิบัติให้เป็นเอง
ให้พอช่วยตนเองได้ เรื่องธรรมะเป็นเรื่องเฉพาะตัว
จงตั้งใจทําเองให้มันเป็นเอง ให้มันเกิดเอง
ถ้าจะขอความช่วยเหลือจากครูบาอาจารย์
ขอให้เป็นเรื่องจำเป็นจริงๆ เพราะกิจสำคัญคือเรื่องการจัดกิเลส ใครเขามาขอให้ช่วยทําอะไร
ท่านจงอย่ารับทําให้ทั่วไป เพราะมารเขาสอดละเอียดให้มีภาระมาก ๆ เรื่องภายในมิใช่เรื่องธรรมดา
หลวงพ่อหลวงพี่ทั้งหลายที่ถึงธรรมกาย
อย่าเมตตามาก อย่าไปตั้งสำนักรับทำอะไร ๆ
ถ้ามีเมตตามากเกินอุเบกขา
ระวังจะกลายเป็นเมตตุ๊บ คือหล่นตุ๊บลงได้ง่ายมาก
อย่าอยากดังทางนี้เลยครับ จงปฏิบัติภาวนาเพื่อกำจัดกิเลสลูกเดียวครับ ให้เขาฝึกปฏิบัติเองครับ
เพียงแต่ทำใจให้หยุดให้นิ่ง สัมมาอรหังตรงกลางของกลางก็ช่วยได้พอสมควร
แล้วช่วยตัวเองได้มาก ถ้าใจหยุดนิ่งสนิทจนเห็นดวงใสแจ่มละก็ ช่วยได้มากเลย
แม้โรคภัยไข้เจ็บก็หายได้มากทีเดียว
ถ้าทำวิชชาชั้นสูงยิ่งขึ้นไปอีก ช่วยได้มากอีก
เพราะฉะนั้น จงช่วยตัวเอง และแนะนำผู้อื่นให้ฝึกปฏิบัติให้เข้าถึงธรรมในธรรม ถึงธรรมกายเอง
ก็จะสามารถช่วยตัวเองได้
หลวงป๋า