ความประมาทเป็นตัวสำคัญ

ความประมาทเป็นตัวสำคัญ

    ความประมาทหรือความไม่ประมาท ๒ อันนี้เป็นข้ออันสำคัญ   ความประมาททำให้เสื่อมเสีย   ความไม่ประมาทไม่ทำให้เสื่อมเสีย ธรรมของพระบรมศาสดาจบพระไตรปิฎกมีความไม่ประมาทนี่แหละเป็นต้นเค้า  ที่จะดำเนินถูกต้องร่องรอยความประสงค์ของพระบรมศาสดา   ที่จะพลาดพลั้งไม่ถูกต้องร่องรอย  ความประสงค์ของพระบรมศาสดาก็เพราะความประมาท   นี่เป็นข้อสำคัญนัก

    ความประมาทน่ะคือเผลอไป   ความไม่ประมาทน่ะคือความไม่เผลอ  ไม่เผลอล่ะ ใจจด  ใจจ่อทีเดียว นั่น อธิศีล อธิจิต อธิปัญญา  นี่เรียกว่าผู้ไม่ประมาท  ท่านจึงได้อุปมาไว้   ไม่ประมาท ไม่เผลอด้วยอะไร  ไม่ประมาทไม่เผลอในความเสื่อมไปในข้างต้น   ในปัจฉิมวาจา ไม่ประมาท ไม่เผลอ ในความเสื่อมไป นึกถึงความเสื่อมอยู่เสมอ  ให้เจอความเสื่อมไว้เสมอ  นึกหนักเข้า ๆ  แล้วใจหาย เอ๊ะนี่เรามาคนเดียวหรือ เอ๊ะนี่เราก็ตายคนเดียวซิ  บุรพชนต้นตระกูลของเราไปไหนหมดล่ะ   อ้าวตายหมด   เราล่ะ ก็ตายแบบเดียวกัน  ตกใจล่ะคราวนี้  ทำชั่วก็เลิกละทันที   รีบทำความดีโดยกะทันหันทีเดียว   เพราะไปเห็นอ้ายความเสื่อมเข้า  ถ้าไม่เห็นความเสื่อมละก้อ   กล้าหาญนัก  ทำชั่วก็ได้   ด่าว่าผู้หลักผู้ใหญ่ได้ตามชอบใจ   ถ้าเห็นความเสื่อมเข้าแล้ว  กราบผู้ใหญ่ปะหลก ๆ ๆ ทีเดียว   เพราะเหตุอะไรล่ะ  เพราะเห็นความเสื่อมเข้า มันไม่ประมาท   ถ้าว่าประมาท เข้าก็ไปอีกเรื่องหนึ่ง   เพราะฉะนั้นสำคัญนัก ความประมาท

    ความประมาทน่ะ คืออะไรทำให้ประมาทล่ะ   สุราซิ ความเมาซิ ทำให้ประมาท    ความเมานั่นแหละ ถ้าว่าไปขลุกขลุ่ยกับมันนัก  ไปคุ้นเคยกับมันหนักเข้าละก้อ   มันทำให้เสียคนนะ  ไม่รู้จักพ่อไม่รู้จักแม่พี่ป้าน้าอาปู่ย่าตายาย  ว่าต่ำ ๆ สูง ๆ   นี่เพราะมันเมา  อ้ายเมาสุราน่ะมีเวลาสร่างนะ  อ้ายเมาอีกอย่างหนึ่งล่ะ  อ้ายนั่นเมาสำคัญ  เขาเรียกว่าเมามัน   ถ้าว่าช้างก็เรียกว่า  เมามัน อ้ายเมามันนี่สำคัญนัก  อ้ายเมามันนี่ไม่ได้   พ่อแม่เลี้ยงลูกหญิงลูกชายมาน่ะ  ถ้าเมามันขึ้นมาแล้วก็ไม่ได้ละ  แม้ว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นแหละ   หญิงก็ลงจมูกฟิดทีเดียว  ชายก็ลงจมูกฟิด ลงจมูกฟิดแล้วก็ไปแล้ว  เหนี่ยวไม่อยู่รั้งไม่อยู่ พ่อแม่ก็รั้งไม่อยู่ไปเสียแล้ว  นั่นแน่ มันเมาขึ้นมาแล้วอย่างไรล่ะ   อ้ายนั่นสำคัญ อ้ายนั่นประมาท  นี่เป็นเหตุประมาทสำคัญ   อ้ายเมามันนั่นแหละประมาท   ถ้าว่าช้างเรียกว่ากลัดมัน  ไม่กลัวใครจะอ้ายนั่น  ไม่กลัวใคร  นั่นแน่   ในคุกตะรางเมามันทั้งนั้น  ไปอยู่โน่น   ถ้าเมามันละก้อ  ประมาทยกใหญ่   ถ้าเมาสุราก็ประมาทยกใหญ่   ถ้าว่าเมามันด้วย เมาสุราด้วย ๒ อย่างละก้อ เสียยกใหญ่ทีเดียว   ประมาท ตั้งอยู่ในประมาทแท้ ๆ ทีเดียว   นี่ความประมาท   ไม่ประมาทมันอยู่อย่างนี้นะ  ให้เลิกเมามันเสีย ให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท ..."

คัดลอกบางส่วนจาก
พระธรรมเทศนา เรื่อง ปัจฉิมวาจา
เทศน์เมื่อ ๑๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๗
โดยพระเดชพระคุณ #พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

หลวงพ่อวัดปากน้ำ

Cr. ศิษย์หลวงปู่สด

Share: