บุญนี่ เมื่อขยายโตเต็มส่วนหนึ่งคืบของผู้เป็นเจ้าของ ก็จะกลั่นตัวเองเป็นบารมีเท่าองคุลีมือ แล้วบารมีแก่กล้าหนึ่งคืบของผู้เป็นเจ้าของ ก็จะกลั่นตัวเองเป็นอุปบารมีเท่าหนึ่งองคุลีมือ
อุปบารมีขยายโตเต็มส่วนหนึ่งคืบของผู้เป็นเจ้าของ กลั่นตัวเองเป็นปรมัตถบารมี หรือแก่กล้าเป็นปรมัตถบารมีหนึ่งองคุลีมือ
ถ้าบารมี ๑๐ ทัศ เต็มส่วนเมื่อไหร่ มีพลัง บำเพ็ญสมณธรรมให้ถึงที่สุดแห่งทุข์ได้ในภพชาตินั้น ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสอย่างช้า ๗ ปี อย่างเร็ว ๗ วัน เป็นอันบรรลุพระอรหัตผล
แต่ต้องทำนะ เพื่อให้ เค้าเรียกว่า”สะสมบุญ ให้แก่กล้าเป็นบารมีต่อไป” อย่าไปท้อใจ คุณยิ่งท้อ คุณยิ่งเหมือนกับน้ำน่ะ คุณปล่อยตัวก็ น้ำก็พัดคุณไปลงทะเล เป็นเหยื่อแก่เต่าปลา
คุณมีหน้าที่อย่างเดียว กำลังมีไม่มี คุณตะเกียกตะกายให้มันถึงฝั่งให้ได้ คุณอยู่เฉยๆมันก็พัดไปเหมือนสวะน่ะซิ ใช่ไหม
นี่ เพราะฉะนั้น อย่าบอกว่าบำเพ็ญพระกัมมัฏฐานไม่ขึ้น เลิกแล้ว คุณเลิกก็เหมือนสวะ ที่มันจะพัดลงไปเป็นเหยื่อแก่เต่าปลาในทะเล
คุณต้องฝืน คุณต้องปฏิบัติ ยิ่งบอกว่าเราภูมิธรรมต่ำ ยิ่งต้องปฏิบัติ คนภูมิธรรมสูงก็อย่าประมาท เพราะมันลงได้ถ้าไม่ถึงอริยสงฆ์ อริยเจ้า ถึงแม้ว่ามีศีลมีธรรมพอสมควรก็มีสิทธิ์ เดี๋ยวตก เดี๋ยวขึ้น
พระเทวทัตนี่บวชมาเท่าไหร่ ใช่ไหม อย่าว่าแต่พระเทวทัตเลย โน่น สมัยนั้น มีพระ บวชแล้วนั่งเรือ บวชมาตั้ง ๒๐,๐๐๐ ปี นั่นน่ะ สมัยพระพุทธเจ้ากัสสปะ อายุขัยตอนนั้นมันตั้ง ๘๐,๐๐๐ ปี บวชมา ๒๐,๐๐๐ ปี นั่งเรือไป เรือจะล่ม มือไปคว้าเอาตะใคร่น้ำ แล้วก็หาคนปลงอาบัติไม่ได้ เกิดจมน้ำตาย กลายเป็นพญานาคเอรกปัตต จำได้หรือเปล่า เห็นไหม นี่คือทุคติภูมิ มันง่ายมาก แป้บมันไปเลย เข้าใจไหม เพราะฉะนั้น นี่เป็นเรื่องสำคัญ
หลวงป๋า
ไลน์ "@wlps" เพื่อรับข่าวสารจากทางวัด
