หมวดหมู่: หลวงปู่สด

กัณฑ์ที่18 สมาธิเบื้องต่ำเเละสมาธิเบื้องสูง

กัณฑ์ที่17 ศีลเบื้องต่ำเเละศีลเบื้องสูง

กัณฑ์ที่16 ปัจฉิมวาจา

กัณฑ์ที่15 ติลักขณาทิคาถา

กัณฑ์ที่14 เขมาเขมสรณาคมน์

กัณฑ์ที่13 ธรรมนิยามสูตร

กัณฑ์ที่12 ธรรมรักษาผู้ประพฤติธรรม

กัณฑ์ที่11 คารวาทิกถา

กัณฑ์ที่10 ขันธ์5 เป็นภาระอันหนัก

กัณฑ์ที่9 เบญจขันธ์

กัณฑ์ที่8 พระปรมัตถ์ : อกุศลจิต

กัณฑ์ที่7 มงคลกถา

กัณฑ์ที่6 สังคหวัตถุ

กัณฑ์ที่5 สิ่งที่เป็นเกาะเป็นที่พึ่งของตน

กัณฑ์ที่4 อาทิตตปริยายสูตร

กัณฑ์ที่3 รตนัตยคมนปณามคาถา

กัณฑ์ที่2 โพธิปักขิยธรรมกถา อริยอัฎฐังคิกมรรค

กัณฑ์ที่1 หลักการเจริญภาวนา สมถวิปัสสนากรรมฐาน

ความประมาทเป็นตัวสำคัญ

แต่ส่วนปฏิบัตินั้น ชนะหมดทั้งประเทศไทย วัดใดวัดหนึ่งก็สู้ไม่ได้

ทำใจหยุด นั่ง นอน เดิน ยืน ขี้ เยี่ยวไม่รู้ ให้หยุด บังคับให้หยุด

หากต้องการบุญก็เข้าไปในกลางกายนั่นแหละ

บัดนี้ท่านทั้งหลาย ทั้งหญิงและทั้งชายได้เสียสละละเวลาอันมีค่ามาศึกษาในทางพุทธศาสนา

อย่าหลงฤทธิ์หลงลาภสักการะอันเป็นทางเสื่อมอย่างยิ่ง

หลวงพ่อไม่ยินดีในการออกไปนอกวัด

รักษาความบริสุทธิ์ของกาย วาจา ใจ ให้มั่นและอย่าให้คลาดเคลื่อน

อะไรเล่าเป็นเหตุให้เกิดอุปาทาน?

การทำวิชชารบนั้น ทำอย่างไร?

สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์ เป็นทุกข์จริงๆ นะ ไม่ใช่สุขหรอก

กลางกายของตัวไปเลย

จิตของผู้ที่โลกธรรมกระทบแล้วไม่หวั่นไหว – เป็นจิตไม่ยินร้าย – เป็นจิตไม่ยินดี – เป็นจิตเกษม

สายปฏิบัติ​ธรรม​วิชชา​ธรรมกาย​ให้รู้จักหลักอย่างนี้ ทางเป็นจริงของพุทธศาสนา เป็นอย่างนี้