🔮เทวดาเขาให้**เล่าโดยพันเอกม้วน คชวงษ์ เหรัญญิกสมาคมศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำ คนแรก ท่านทำงานด้วยความตั้งใจและเสียสละมาโดยตลอด———————————————————————📌ข้าพเจ้ามาวัดปากน้ำภาษีเจริญเป็นครั้งแรกเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๘๘ ก่อนหน้านี้ข้าพเจ้าเคยได้ยินชื่อเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่าท่านเป็นนักปฏิบัติที่เก่งกล้าสามารถ 📣…ข้าพเจ้าเองก็มีความสนใจในการปฏิบัติธรรมเคยสืบเสาะหาพระภิกษุที่เชี่ยวชาญในการปฏิบัติ ..แต่พระภิกษุเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถที่จะโน้มน้าวใจข้าพเจ้าให้เกิดความเลื่อมใสศรัทธาแก่กล้าในตัวท่านได้🎯ดังนั้นเมื่อมีคนแนะนำข้าพเจ้าให้มาคุยกับพระเดชพระคุณท่านบ้าง ข้าพเจ้าจึงไม่รีรอแม้ว่าการเดินทางมาวัดปากน้ำในสมัยนั้นจะไม่สะดวกสบายเหมือนในปัจจุบันนี้ ขณะนั้นหลวงพ่อท่านกำลังฉันภัตตาหารอยู่ที่ศาลาหน้าวัด เมื่อท่านฉันภัตตาหารเสร็จแล้ว ท่านได้ให้คนผู้หนึ่งมาตามข้าพเจ้าไปพบท่าน 🙏ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเข้าไปกราบท่าน ท่านได้ปราศรัยกับข้าพเจ้าว่าการที่ข้าพเจ้ามาหาท่านนี้ก็เพื่อจะมาดูก่อนว่าท่านจะดีหรือไม่ ถ้าดีก็เอาด้วย ถ้าไม่ดีก็ไม่เอา ท่านพูดได้ถูกต้องราวกับเข้าไปนั่งอยู่ในหัวใจของข้าพเจ้า ท่านกล่าวต่อไปว่า ตัวข้าพเจ้านี้มีตำแหน่งหน้าที่การงานคุมทหารเป็นร้อยเป็นพัน ขณะนั้นข้าพเจ้ามียศเป็นร้อยเอกและก็ไม่ได้แต่งเครื่องแบบมา อีกทั้งไม่ได้มีชิ้นส่วนใดที่แสดงถึงการเป็นทหาร 🙏ท่านบอกว่าเมื่อมาแล้วก็ให้ข้าพเจ้ามอบตัวเป็นศิษย์ท่านเสียเลย ข้าพเจ้าจึงนำดอกไม้ธูปเทียนที่เตรียมมาด้วยเข้าไปถวายท่านๆ รับดอกไม้ธูปเทียนและกล่าวว่าขอรับข้าพเจ้าเป็นศิษย์ของท่านแล้วก็ให้พร🎯ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ยามที่ข้าพเจ้าว่างจากงานราชการ ไม่ว่าจะเป็นวันหยุดราชการหรือในวันทำงานหลังเลิกงานแล้ว ข้าพเจ้าจะมากราบหลวงพ่อและอยู่ช่วยงานของท่านเป็นประจำ เช่นหยิบพระของขวัญให้ท่านแก่บรรดาสาธุชน ช่วยรับเงินทำบุญ เป็นต้นข้าพเจ้าได้ประสบกับเรื่อง “เทวดาเขาให้” เมื่อพ.ศ.๒๔๙๙ ขณะนั้นข้าพเจ้ามียศเป็นพันโท ปีนั้นข้าพเจ้าได้เลื่อนขั้นเงินเดือน ๒ ขั้น จึงเป็นพันโทเต็มขั้น ถ้าไม่มีอัตราพันเอก ข้าพเจ้าก็คงจะไม่ได้เลื่อนขั้นเงินเดือนและคิดว่าอัตราพันเอกนั้นข้าพเจ้าก็คงจะไม่ได้ด้วย ✒เพราะที่กรมที่ข้าพเจ้าทำงานอยู่นั้นไม่มีอัตราพันเอกเลย และข้าพเจ้าก็ได้เงินเดือน ๒ ขั้นมาแล้ว ความหวังที่จะได้เลื่อนทั้งยศและตำแหน่งจึงเลือนรางเต็มที และยิ่งกว่านั้นเมื่อประมาณต้นเดือนกันยายน พ.ศ.๒๔๙๙ ผู้บังคับบัญชาได้แจ้งให้ข้าพเจ้าทราบว่า ถ้าในปีนี้ข้าพเจ้าไม่ได้เลื่อนตำแหน่งและอัตราเงินเดือนก็อย่าเสียใจ เพราะเมื่อปีที่แล้วข้าพเจ้าก็ได้ ๒ ขึ้นไปแล้วและอัตราพันเอกของกรมนี้ก็ไม่มีด้วย เท่ากับเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ📙ท่านชี้แจงต่อไปว่า ปีนี้ในกรมต่างๆ ที่สังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงมีผู้ที่เป็นพันโทเต็มขั้นรวม ๗ คนรวมทั้งตัวข้าพเจ้าด้วย และมีพันโทที่อาวุโสกว่าข้าพเจ้าอีกหลายคน แต่ในสำนักงานปลัดกระทรวงมีอัตราอันเอกอยู่เพียงอัตราเดียว ท่านจะพยายามช่วยเท่าที่จะทำได้ ข้าพเจ้าเองก็คิดว่าในปีนั้นคงไม่มีทางได้อัตราพันเอก📌ประมาณกลางเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๔๙๙ ข้าพเจ้ามาปฏิบัติรับใช้หลวงพ่อตามปกติอยู่จนเย็นมาก หลังจากที่ผู้มานมัสการหลวงพ่อกลับไปหมดแล้ว ข้าพเจ้าได้กราบเรียนถามหลวงพ่อว่า ข้าพเจ้าจะได้เลื่อนตำแหน่งและขั้นเงินเดือนหรือไม่ เพราะที่กรมไม่มีอัตราพันเอกและอัตราพันเอกของสำนักปลัดกระทรวงก็มีเพียงอัตราเดียว แต่มีคนที่ติดพันโทถึง ๗ คน หลวงพ่อท่านก็กล่าวย้ำว่าได้ซี 🎴ครั้นปลายเดือนกันยายนปีเดียวกันนั้น ผู้บังคับบัญชาได้แจ้งให้ข้าพเจ้าทราบว่า ข้าพเจ้าได้ครองอัตราพันเอกที่สำนักงานปลัดกระทรวง แต่จะขอยืมตัวมาปฏิบัติราชการที่เดิม ข้าพเจ้าประหลาดใจมาก ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมีโชคดีถึงขนาดนี้ ดังนั้นวันหนึ่งหลังจากที่ปฏิบัติหน้าที่รับใช้หลวงพ่อได้กราบเรียนให้ท่านทราบว่า ข้าพเจ้าได้ทราบข่าวจากผู้บังคับบัญช่าว่าจะได้เลื่อนยศเป็นพันเอกในเดือนหน้านั้น ท่านตอบว่า ฉันบอกแล้วว่าเทวดาเขาให้📢ท่านผู้อ่านบางท่านอาจจะคิดว่าเรื่องที่ข้าพเจ้าเล่ามาทั้งหมดเป็นเรื่องที่สุดแสนจะธรรมดา เมื่อเต็มขั้นพันโทแล้วก็ควรจะได้เลื่อนยศเป็นพันเอก ถ้าปีนี้ไม่ได้ปีหน้าก็ต้องได้ ✏แต่สำหรับผู้ที่รับราชการทหารจะทราบดีว่า การได้ครองอัตราพันเอกนั้นมิใช่เป็นของที่ได้มาอย่างง่ายๆ และยิ่งในสมัยก่อนนั้น ยังมิได้มีการขยายอัตราอย่างในปัจจุบัน อย่างน้อยๆก็ควรจะเต็มขั้นไม่ได้เงินเดือนขึ้นสักปีสองปี แต่สำหรับตัวข้าพเจ้านั้นถือว่าเป็นกรณีพิเศษจริงๆ ถ้ามิใช่เป็นเพราะบารมีของหลวงพ่อและอานุภาพธรรมกายแล้วก็คงไม่มีมนุษย์ธรรมดาคนใดจะทำให้ได้เช่นนี้🔮ต่อมาภายหลังข้าพเจ้าได้ทราบจากพวกที่ได้วิชชาธรรมกายว่า หลวงพ่อท่านสั่งให้พวกที่ได้ธรรมกายช่วยกันทำวิชชาให้ข้าพเจ้าได้อัตราพันเอก พระคุณของท่านที่ได้เมตตากรุณาแก่ข้าพเจ้านั้นไม่มีวันลืมเลือนไปจากความทรงจำของข้าพเจ้า…

Comments

comments