หลวงป๋ามาโปรดประทานพรในนิมิตฝัน by คุณรุด JR Tansakul
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อช่วงสงกรานต์ ปี60 น่าจะช่วงวันที่14-16 เม.ย.60
เรื่องมีอยู่ว่า ข้าพเจ้าได้มีการติดตามเรื่องของหลวงป๋ามาสักพักนึงแล้ว เพราะข้าพเจ้าเป็นผู้เคารพศรัทธาและปฏิบัติในสายวิชชาธรรมกายตามแนวหลวงปู่สดวัดปากน้ำภาษีเจริญเป็นที่สุด แถมตัวข้าพเจ้ายังเคยได้มีโอกาสกราบพระราชพรหมเถรและได้รับการเปิดดวงบุญมาจากท่านมาแล้ว ที่หอหลวงปู่สดที่วัดปากน้ำ
พอได้ทราบข่าวว่ามีครูบาอาจารย์สายตรงที่ยังมีชีวิตอยู่ข้าพเจ้าก็รีบศึกษาหาข้อมูล และได้มาเจอหลวงป๋าทั้งจากคำบอกเล่า และจากการหาจากอินเตอร์เน็ต
จนสุดท้ายก็ประจวบเหมาะได้มีโอกาสไปกราบท่านในวันที่14เม.ย60(ถ้าข้าพเจ้าจำไม่ผิด) พอไปถึงก็ไปติดต่อที่ตรงอาคารมูลนิธิ ทางพระอาจารย์ท่านก็เมตตาติดต่อให้ทางครอบครัวข้าพเจ้าได้เข้าไปกราบท่าน สรุปแล้วได้ไปกราบท่านที่กุฏิ9หรือกุฏิเจ้าอาวาส ตอนนั้นก็ดีใจมากได้มีโอกาสเข้าไปกราบ พอไปถึงก็รออยู่สักพัก ท่านก็ลงมา ก็ได้กราบพูดคุยสนทนากัน พร้อมทั้งให้ท่านเซ็นชื่อลงในรูปของท่านที่ได้ทำบุญมากจากวัดอีกด้วย พอได้กราบพูดคุยตามสมประสงค์แล้วก็ขอลากลับเพื่อจะได้ไม่เป็นการรบกวนท่าน ก็ไดลากลับออกมา แต่ใจของข้าพเจ้ายังปิติไม่หาย ยังระลึกถึงท่านอยู่ตลอด
พอกลับมาที่บ้าน ได้ประมาณ2วัน ในคือวันที่2ข้าพเจ้าก็ได้นิมิตฝันอันเป็นมหามงคลยิ่งในชีวิต
คือข้าพเจ้าได้ฝันว่า หลวงป๋าท่านมาหาที่ข้าพเจ้าที่บ้าน ท่านนั่งอยู่ในห้องรับแขกที่บ้านของข้าพเจ้า ในฝันก็มีแม่และน้องของข้าพเจ้าที่เห็นชัด (แต่ในความเข้าใจก็น่าจะมีพ่อของข้าพเจ้าด้วย แค่ไม่ได้เห็นในฝัน)
จากนั้นท่านก็กวักมือเรียกข้าพเจ้าเข้าไปหา ข้าพเจ้าก็ค่อยๆคลานเข้าไปกราบท่าน
และท่านก็ได้เมตตาเจิมหน้าผากของข้าพเจ้า(คือเอานิ้วชี้มาจิ้มจรดตรงกลางหน้าผากของข้าพเจ้า) แล้วท่านก็อารธนาบารมีแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยตลอดทั้งทำอำนาจบุญบารมีธรรมทั่วทั้งจักรวาล แสนโกฏิจักรวาล ตลอดจนอนันตจักรวาล ลงมาประสิทธิ์ประสาทลงมาที่ข้าพเจ้า เป็นความรู้สึกที่เย็นวาบ ซาบซ่านไปทั่วทั้งกายของข้าพเจ้่า
จากนั้นตัวข้่พเจ้าก็ตื่นขึ้นมาเอง เป็นเหมือนการวูบตื่นขึ้นมา แสงแรกจากดวงตาที่เห็นคือแสงสีขาววาบ เห็นได้แวบเดียว แต่ความรู้สึกถึงพลังงานที่เย็นและอบอุ่นตรงกลางหน้าผากยังอยู่และค่อยเคลื่อนลงมา ณ ศูนย์กลางกายฐานที่7 ตามแนววิชชา และความรู้สึกนี้ตลอดจนพลังงานที่ได้รับมาก็ยังให้ความรู้สึกอยู่ตลอดทั้งวัน ไม่คลายเลย
และนี่ก็เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวของข้าพเจ้า มีความเคารพ เลื่อมใส ศรัทธา ต่อองค์หลวงป๋าเป็นอย่างมาก เป็นบูรพาจารย์ที่เทิดไว้เหนือเกล้าสูงสุดอีกองค์หนึ่ง อย่างสุดหัวใจ
น้อมกราบมหาบูรพาจารย์แห่งข้าพเจ้า
สาธุ สาธุ สาธุ พรหมาจาริยานัง ปูเชมิ นิพพานะปัจจะโยโหตุ