ผมบวชอยู่ในวัดช่วง2546
วันบวชตอนนั้นช่วงเช้าผมสังเกตุมีพระอาทิตย์ทรงกรดขึ้นซ้อนกันหลายดวง ผมก็ยืนงงนะ เพราะผมบวชช่วงเที่ยง แต่ก็ไม่ได้ถามใคร จนมาเป็นพระถึงรู้ว่า เค้ามีการทำพระ ชัยวรมันต์ ในช่วงจังหวะน้้นหลวงป๋าท่านจัดสร้างอีก39 องค์ คือพระกริ่งชัยวรมันต์รุ่นกายเนื้อ(เงินยวง) แต่ต้องเขียนชื่อนามสกุล ส่งไปก่อน พระพี้เลี้ยงบอกไม่ได้กันทุกคนหรอกนะ หลวงป๋าท่านต้องพิจารณาว่าใครสมควรจะได้รับ แต่ในระหว่างที่บวช จาก7วันไม่ได้ผมก็ยืดเวลาไปเกือบ1เดือน และในระหว่างรอพระ จะต้องเคร่งในพระธรรมวินัยมาก พอถึงวันรับ ต้องตื่นตี3 มานั่งสวดมนต์และสมาธิก่อน (สำหรับพระ3รูป รวมผมด้วย) วันที่ทำพิธี มีรายการช่องที่วีมาหลายเลยครับ เรื่องที่เกิดขึ้นในพิธี่ผมบรรยายไม่ถูก มันยากที่จะเชื่อ เล่าไปคนก็ว่าเราบ้า แต่คนในพิธีนักข่าวรู้เห็นกันหมด แปลกอีกอย่าง พระขี้ผึ้งต้นแบบมีขนาดเท่ากันหมดทั้ง39 องค์ แต่ทำพิธีหลอมไปในบาตรแล้ว บางคนป๋าให้อธิฐานเราเพราะนี่คือพระประจำตัวเราเองเค้าจะเป็นอย่างที่เราคิดให้เป็น บางคนคิดขอองค์เล็ก บางคนขอองค์ใหญ่ ส่วนผมไม่ได้ขออะไร เป็นพระห้ามขอ(555) ตอนพระกริ่งเสด็จเสียงดังชัดเจนฟ้าร้องฝนตกปลอยตรงลานพิธีเท่านั้น ย้ำว่าลานพิธีเท่านั้น จริงเรานั้งเรียงคิวนะ พระ3 รูปได้ก่อน แต่เอาเข้าจริงไม่ใช่ ป๋าเอ่ยชื่อเรียกมารับจากในบาตรที่มีน้ำร้อนและมีการหลอมของเทียน บางคนขอลองของ จึงขอป๋าใช้มือลงไปหาเอง หาเจอบ้างไม่เจอบ้าง จับได้แต่หยิบไม่ขึ้นบ้าง ผมนั่งตรงนั้นเริ่มขักหวั่นใจ กลัวจะไม่ได้เพราะผ่านไป20 คนแล้วพระผมยังไม่มา…สักพัก หลวงป๋าเรียก เอ้า ยติโก..ของเรานะมาแล้ว หลวงป๋าจะหยิบให้เอง ผมใช้ผ้าเช็ดสีเหลืองมารับซึ่งร้อนมาก ๆบอกก่อนนะครับไม่ใช่การเททองหล่อหรือแม่พิมพ์เป็นบล็อก ต่อๆ..ผมได้พระมาจ้องมองทำไมของคนอื่นใหญ่กว่าเรา3เท่า บางคนเล็กมาก ก็เลยถามว่าโยมเหตุใด ของโยมหลายคนจึงมีขนาดไม่เท่ากัน เค้าบอกว่าอธิฐานเอาจร้าหลวงพี่ หันมาดูของตัวเองพระหน้าคล้ายเรามาก ทุกวันนี้ก็ยังเก็บรักษาและระลึกถึงหลวงป๋าท่าน ดีใจที่ได้บวชกับท่านและตอนท่านมรณะ ที่โรงพยาบาลก็ได้กราบท่านและเอาศรีษะไปที่ปลายเท้าท่านในโรงเย็นที่บรรจุสังขารท่าน มีเรื่องเล่าอีกมากมายกับพระองค์นี้ครับ…หลังจากนั้นไม่นานข่าวในวงการพระเครื่องเริ่มมีกระแสดัง สมเด็จพุฒาจารย์(สมเด็จเกี่ยว)จึงปรามลงมาว่าควรหยุดการสร้าง
ไลน์ "@wlps" เพื่อรับข่าวสารจากทางวัด
