จำได้ไม่เคยลืมเลือน…
มีอยู่วันหนึ่งเราไปงานบุญที่วัด แต่ก่อนหน้านั้น มีอุบัติเหตุขาเจ็บเป็นแผลใหญ่ แต่ก็มาวัด ช่วงเช้า มีการสวดมนต์ บนศาลาสมเด็จ เราฝืนสังขาร ขึ้นบันได ไปชั้น ๒ ขาก็เจ็บด้วย ขณะขึ้นบันไดก็คิดในใจ หลวงป๋าจะขึ้นมา สอนกรรมฐาน หรือเปล่า เพราะเช้ามาก และทราบว่า วันนี้หลวงป๋ามีภารกิจมาก อาจไม่มี เวลามาสอน พอ ขึ้นไป สักพัก ก็เห็น หลวงป๋า ค่อยๆ เดินขึ้นมา องค์เดียว ไม่มี พระผู้ติดตาม
ความรู้สึกตอน นั้น คุ้มค่า ในชาตินี้ ที่ได้มาพบ พระมหาบุรุษ ผู้ย่อมเสียสละ ทุกอย่าง เพื่อทุกสรรพสัตว์
กราบสาธุเหนือเศียรเกล้า