นี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ข้าพเจ้ารู้จักร้องไห้ น้ำตาคลอเบ้า…

ขณะที่นั่งมองรูปหลวงพ่อบนโต๊ะหมู่บูชา เงินสักบาทไม่มีติดบ้าน ไหนจะลูกสองคนเล็กที่กำลังกินกำลังนอน ต้องมาอดนม

ระยะหลังนี้ เพราะแม่ไม่มีเงินซื้อนมผงกระป๋อง
ไหนจะลูกชายคนโตนอนป่วย รอการผ่าตัดหัวใจอยู่ที่โรงพยาบาลจุฬาไหนจะต้องหาเงิน ๒๕,๐๐๐ บาท จ่ายพิเศษค่าอาจารย์หมอผ่าตัด

ทำไมการที่ข้าพเจ้าเลือก “ธรรมะ”
ต้องแลกกับความทุกข์ยากเช่นนี้

📍สามเดือนมาแล้วที่ครอบครัวต้องลำบากเพราะคืนนั้นทีเดียว….. ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังเจริญธรรมะอย่างเป็นสุข องค์พระขยายใหญ่สุดประมาณอยู่นั้น พลันปรากฏร่างอสูรกลุ่มหนึ่งแบกภูเขา เงิน ภูเขาทอง เหาะมากองต่อหน้าข้าพเจ้าและพูดขึ้นว่า……..

➡”ขอให้ท่านจงหยุดเจริญธรรม แล้วเราจะให้ท่านเป็นมหาเศรษฐีใน ๓ วัน ๗ วัน สมบัติเหล่านี้จะเป็นของท่านทันที”

ข้าพเจ้ามองดูสมบัติเหล่านั้นอย่างไม่ยินดียินร้าย

“พวกท่านจงไปเถอะ ข้า ฯ ไม่ต้องการสิ่งใด”

“คิดดีแล้วหรือ แล้วท่านจะเสียใจ เราจะได้เห็นดีกัน”

⏩ขาดคำเท่านั้น ลูกชายที่นอนอยู่ข้างตัวข้าพเจ้า
(ข้าพเจ้านั่งสมาธิบนเตียงนอนกับลูก) ก็ร้องไห้จ้า ยกแขนขาขึ้นเหมือนถูกใครดึงลากตัว

“แม่จ๋า !!! หนูต้องตายแล้ว เพราะแม่นั่งสมาธิ
แม่ช่วยด้วย หนูไม่อยากตาย”

✏เสียงลูกร้องดังก้องห้อง ข้าพเจ้ารีบถอนออกจาก
สมาธิถอดสร้อยคอ ที่มีพระสมเด็จวัดปากน้ำรุ่น 1 ฟาดไปกลางอากาศรอบ ๆ ตัวลูกชาย แขนขาของลูกที่ถูกดึงลากตกลงมาทันที ลูกชายลืมตาร้องไห้อย่างขวัญเสีย

“แม่ หนูกลัว เขาจะเอาชีวิตหนูไป หนูต้องตายแล้ว
แม่ช่วยหนูด้วย”

พูดเสร็จลูกชายก็หมดแรงนอนหายใจแผ่ว ๆ ข้าพเจ้ารีบอุ้มลูกลงจากบ้าน ลุงยามได้ยินเสียง รีบเข้ามาช่วยเรียกรถรับจ้างให้ส่งไปโรงพยาบาลทันที

✒ขณะที่อยู่บนรถ ลูกชายเริ่มหมดแรง การหายใจขาดเป็นช่วง ๆ จนเกือบหยุด ข้าพเจ้าบีบปากลูก ให้ลูกพูดตามว่า ………. “สัมมาอรหัง ๆ ๆ ๆ “

ซึ่งลูกชายก็พยายามพูดตามอย่างยากเย็น สักพัก ลูกชายลืมตาขึ้นได้

“แม่… หลวงปู่อยู่ในท้อง”

ข้าพเจ้าดีใจจนแทบจะร้องไห้ รีบจับมือลูกชายพนมมืออธิษฐานว่า

🔮”หลวงปู่โปรดช่วยชีวิตลูกด้วย แล้วจะบวชเณรถวายหลวงปู่”

✏เมื่อถึงโรงพยาบาลและเชิญนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
หลายท่านมาวินิจฉัยโรค ทุกคนสงสัยว่าเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร เด็กที่สุขภาพดีมาตลอด อยู่ ๆ หัวใจรั่วและหัวใจวายอยู่ตลอดเวลา กำลังจะตายอยู่ทุกนาที คณะแพทย์แนะนำให้ผ่าตัดหัวใจช่วยชีวิตลูก แต่อาการที่น่าวิตก ผ่าตัดยังไม่ได้
ต้องรอให้อาการดีขึ้นกว่านี้

ข้าพเจ้าต้องลาออกจากงานทันที เพื่อมาดูแลลูก
ชายที่นอนป่วยอยู่ และต้องเหน็ดเหนื่อยมาก เพราะลูกกลัวต้องจับมืออยู่ตลอดเวลา

“แม่อย่าทิ้งหนูนะ เค้ากลัวแม่ แม่อยู่เค้าเอาลูกไปไม่ได้”

📌ข้าพเจ้าต้องทำน้ำมนต์ให้ลูกกิน เพราะเด็กทานอะไรไม่ได้เลยปรากฏว่า เด็กอาเจียนออกมาเป็นก้อน ๆ เหมือนตัวหนอนขดกันเต็มขัน ลูกจึงสามารถจะรับประทานอาหารได้บ้าง แต่ไม่มากพอ

จนกระทั่งคืนหนึ่งข้าพเจ้าเผลอหลับไป อยู่ ๆ ก็
สำลักควันธูป จนไอตื่นขึ้นมา มองไปมองมา เอ๊ะ!! ไม่มีใครจุดธูป และไม่มีควันธูปในห้องด้วย

⏩นึกขึ้นได้ว่าตนเองเผลอหลับไป หันไปจับตัวลูกต้องตกใจสุดขีด ทำไม !! ตัวลูกเย็นเจี๊ยบและแขนขาตกชี้ลง

“โธ่ !! นี่ลูกตายหรือ แม่ไม่ยอมเด็ดขาด ไม่ยุติธรรม “

🚩ข้าพเจ้านั่งสมาธิเรียกท่านท้าวมัจจุราชขึ้นมาทันที

ท่านท้าวมัจจุราชก็เข้ามาสิงร่างญาติผู้ชายคนหนึ่งของผู้ป่วยอื่นเดินไปที่เตียงลูก จับตัวเด็กขึ้นมาตบ ๆ ๆ ๆ ไปทั่วร่าง สักพักเด็กร้องไห้จ้า ยิ่งร้อง ยิ่งตบ เสียงท่านท้าวมัจจุราชหัวเราะดังก้องตึกอย่างชอบใจ

“ฮึ ฮึ ฮึ !!! ไม่ต้องกลัวปู่เอง มาเกิดก็ต้องให้อายุยืนสิ
จะได้อยู่ช่วยแม่ ต่อไปมีอะไร เรียกปู่ได้เลย
จะไม่มีใครทำอะไรเจ้าได้”

พูดเสร็จท่านท้าวมัจจุราชก็กลับ ร่างผู้ชายนั้นล้ม
ตึง !! ลุกขึ้นมามองอย่างง ๆ ว่าตนเข้ามาอยู่ในห้องนี้ได้อย่างไร แล้วรีบเดินออกไปอย่างงุนงวย

🔮ลูกชายก็ลุกขึ้นเต้นเหย็ง ๆ บนเตียง ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน แล้วก็อาการดีวันดีคืน กินข้าวได้ น้ำหนักขึ้นจนพอเพียงที่จะผ่าตัดได้แล้ว

และในวันนี้ ข้าพเจ้ารันทดใจเหลือเกิน หมดเงิน
รักษาลูกจนบาทสุดท้าย

“หลวงพ่อคะ ลูกจะทำอย่างไรดี ลูกไม่เคยจนทางเช่นนี้จริง ๆ”

📌ทันใด ปรากฏแสงสีเขียวเป็นลำแสงส่องลงมาบน
โต๊ะหมู่บูชา ข้าพเจ้าเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นองค์แก้วใสขนาดเท่านิ้วมือยืนอยู่บนโต๊ะ รัศมีใสสว่าง และพูดขึ้นว่า

“ร้องไห้ทำไม ต้องการเงินมากหรือ”

ขาดคำสมบัติเพชรนิลจินดาก็กองอยู่แทบเท้า
ข้าพเจ้า

“หยิบไปซิ นี่สมบัติของเจ้านะ หยิบ ๑ จะได้ ๓ “

📍ข้าพเจ้าขณะนั้นมองดูสมบัติเหล่านั้นอย่างจิตใจที่ว่างเปล่า ทั้ง ๆ ที่กำลังร้องไห้เพราะต้องการเงินอยู่เมื่อกี้ กราบเรียนหลวงพ่อไปว่า

“สมบัติใด ๆ ลูกไม่ต้องการ อะไรจะเกิด
ลูกยอมรับสภาพทั้งนั้น”

🎯อัศจรรย์ !!! ข้าพเจ้าหลุดเข้าไปทันทีบนปราสาททำวิชชาของหลวงพ่อ เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อนั่งสง่ารัศมีสดใสเปล่งปลั่งบนธรรมาสน์ จีวรเหลืองทองอร่าม งามจับใจข้าพเจ้าที่สุดเท่าที่เคยพบหลวงพ่อมา

🙏 หลวงพ่อเดินตรงเข้ามาหาข้าพเจ้าที่นั่งพนมมืออยู่ท่ามกลางหมู่สาวก ภิกษุสงฆ์ซ้ายขวา หลวงพ่อยิ้มอย่างพอใจ กล่าวขึ้นว่า

🔮อันชีวี ของคน เรานี้
ล้วนมีเกิด มีแก่เจ็บตาย ทุกแห่งหน
เมื่อรู้ธรรม ประกอบตน จงอดทน
หยุดเวียนวน เร่งเพียรมุ่ง นิพพานเทอญ

🙏กล่าวจบเหล่าสงฆ์สาวกสาธุการขึ้นพร้อมกัน ข้าพเจ้าตกใจรู้สึกตัวทันที เอ๊ะ!! เราไม่ได้ฝันไปนี่ หลวงพ่อมาให้สมบัติ

👑โธ่ !! ทำไมไม่เอา ช่างเถอะ !! ใจลูกคนนี้ผ่านความทุกข์ยากมามากแล้ว ลูกจำคำสอนของหลวงพ่อได้เสมอว่า

📌ผู้ปฏิบัติธรรมควรมีความสงบเยือกเย็น มีความคิดที่หนักแน่นแม้จะประสบกับพายุฝนกระหน่ำ ก็ไม่สะเทือนสภาวะจิต

สามารถอดทนอย่างเป็นสุข มิฉะนั้นเพียงเท้ายืนไม่นิ่งคลื่นลมก็จะกวาดพัดพาไปได้ และท่ามกลางความทุกข์ยาก สามารถฝึกสำเร็จเป็นยอดคน

🚩แค่นี้ลูกก็ชื่นใจที่หลวงพ่อมาให้กำลังใจ ซึ่งล้ำค่ากว่าสิ่งใด ๆ ในโลก เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ประทับใจข้าพเจ้าที่สุดในชีวิต และจำภาพหลวงพ่อบนธรรมาสน์ที่งามมากได้ติดตาตราบเท่าทุกวันนี้

🙏ด้วยอานุภาพแห่งคุณพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์(คือหลวงพ่อ) เป็นสรณะอันสูงสุด

ข้าพเจ้าก็สามารถผ่านพ้น อุปสรรคขัดข้อง ได้เงินจากเลข ๑๓ (หยิบ ๑ ได้ ๓ ) และถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๕ ชุดใหญ่ ที่เพื่อนร่วมงานซื้อให้ เพียงพอ ค่าผ่าตัดหัวใจให้ลูกในเดือนมีนาคม ๒๕๒๙ ลูก
ปลอดภัยและ สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์เช่นเด็กปรกติ

🙏และในปีรุ่งขึ้นก็ได้บวชเณรถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา และสังฆบูชา แด่พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ)

ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารี ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

เพราะข้าพเจ้ายอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อธรรมนั่นเอง ธรรมจึงรักษาข้าพเจ้าและชีวิตของลูกชายไว้ได้

🎯ท่านลองคำนึงถึงตัวท่านเองสิว่า….

เวลานี้ท่านมีธรรมข้อใดบ้างที่พอจะคุ้มครองตัวท่านได้บ้าง

จงสร้างเครื่องคุ้มกันตัวด้วยการประพฤติธรรม
ประเสริฐกว่าสิ่งใด ๆ ในโลก

**จากเวปพลังจิต เล่าโดย เรื่องเล่าหลวงพ่อวัดปากน้ำโดยศิษย์ผู้ใกล้ชิด

แชร์เลย

Comments

comments

Share: