ได้ยินจากหลวงพี่รูปหนึ่ง… ท่านเล่าว่า เรื่องเกิดเมื่อปี 2544

ได้ยินจากหลวงพี่รูปหนึ่ง… ท่านเล่าว่า เรื่องเกิดเมื่อปี 2544

ท่านบวชได้ 3 วัน ได้มีโอกาส เดินทางไปวัดป่าสีดาฯ กับ หลวงพ่อเฉลิมชัย (วัดหลวงพ่อสดฯ ราชบุรี) ไปกัน 2 รูป โดยมีโยมมารอรับที่สนามบินอุดรธานี เพื่อเดินทางต่อไปหนองคาย เมื่อรถเข้าไปถึงจังหวัดหนองคายจะเลี้ยวขวา เพื่อไปบ้านฝายแตก หลวงป๋าถามพระใหม่ว่า…

“ท่าน.. ถามหลวงปู่ให้หน่อยว่า หลวงป๋าจะเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่เท่าไหร่…?”

พระใหม่ท่านเล่าให้ฟัง ด้วยความไร้เดียงสา “ท่านคิดในใจ แล้วพูดว่า…” “หลวงป๋าครับ คนที่จะเป็นพระพุทธเจ้าต้องให้พระพุทธเจ้าพยากรณ์ให้ไม่ใช่เหรอครับ”

หลวงป๋าท่านหัวเราะเสียงดัง… แล้วพูดว่า “นั่นละ สุเมธดาบส สมัยก่อน เหาะได้เลยนะ…”

พระใหม่เล่าให้ฟังต่อว่า “หลวงป๋านี่ก็แปลกจะให้เราถามหลวงปู่ฯ”

พระใหม่ท่านเล่าต่อว่า.. พอไปถึงวัดประมาณสายๆ หลวงปู่ทองทิพย์ท่านอยู่ในมุ้ง กางมุ้งบนแคร่ หลวงพ่อเฉลิมชัย (หลวงป๋า) นั่งคุกเข่าเปิดมุ้งเอาหัวเข้าไปพนมมือ แล้วพูดว่า…
“หลวงปู่มีของมาถวาย… กระผมขอพรหน่อยครับ”

แล้วหลวงปู่ทองทิพย์ท่านก็เทศน์…ไป

หลวงพี่พระใหม่ท่านเล่าต่อว่า… หลวงปู่ฯเทศน์นานมาก คิดว่า เกือน 2 ชั่วโมง โยมที่ไปด้วย 2 คน นั่งหลับหัวทิ่มหัวตำเลย แต่หลวงป๋านั่งพนมมือนิ่งอยู่ ไม่กระดุกกระดิกเลย ส่วนตัวท่านเอง พยายามฟัง แต่ฟังไม่รู้เรื่องทั้งหมด (เพราะเป็นภาษาอีสาน)

เมื่อหลวงปู่เทศน์เสร็จ หลวงป๋าก็บอกให้พระใหม่รูปนั้น เข้าไปพูดคุยกับหลวงปู่ฯ แล้วชวนพวกโยมที่ติดตามไปด้วยออกไป…

พระใหม่ท่านบอกว่า ด้วยความถือใจซื่อที่ได้นัดไว้กับหลวงพ่อเฉลิมชัย ว่าถามให้ด้วยว่า “หลวงป๋าจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่เท่าไหร่ ??” พระใหม่ท่านก็พนมมือเข้าไปถามหลวงปู่ว่า…

“หลวงตาครับ หลวงป๋าจะเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่เท่าไหร่ ???”

หลวงพี่นั้นบอกว่า หลวงปู่ฯ ท่านนั่งนิ่ง ไม่ยอมตอบ…
แต่ท่านสรุปให้ฟังว่า… ในเทศน์ 2 ชั่วโมงนั้น หลวงปู่ทองทิพย์ท่านเทศน์ให่หลวงป๋าฟังและพระใหม่ท่านฟังแล้ว..

ในคำเทศน์นั้น …. แต่แปลกอยู่ว่า แรกๆเป็นเรื่องของการทำบุญ ทำทาน เทศน์ไปจนโยมที่ติดตามไปด้วย “นั่งหลับกัน” แล้วหลวงปู่จึงเทศน์เรื่องพระพุทธเจ้าที่จะตรัสรู้อีก 10 องค์ สุดท้ายมาเน้นองค์สุดท้าย “สุมังคลพระพุทธเจ้า”

…สุดท้ายพระใหม่รูปนั้น ท่านไม่ได้คำตอบจากปากหลวงปู่ฯ จึงกลับไปหาหลวงป๋า พอดีเพลแล้ว หลวงป๋ารอฉันเพลอยู่..(ซึ่งโยมเตรียมไว้ให้แล้ว) พอเริ่มฉันกัน หลวงพี่ท่านยังกังวลเรื่องคำตอบอยู่ เลยพูดกับหลวงป๋าว่า…

“หลวงป๋าครับ ผมจำได้แต่ว่า ชื่ออะไร มีชื่อช้างด้วยครับ จำไม่ได้ว่าชื่อช้างอะไร.. ฟังไม่ออก”

หลวงป๋าท่านตอบว่า “องค์ที่ 10” แล้วท่านก็นิ่ง แล้าท่านก็พูดต่อว่า “ท่านก็พยากรณ์แบบพระโพธิสัตว์ล่ะนะ”

หลวงพี่ที่เล่าถึงตรงนี้ ท่านหัวเราะชอบใจ ท่านบอกว่า…

“ด้วยความไร้เดียงสาจริงๆ ถือใจซื่อ เราก็ถามด้วยความเป็นเด็กจริงๆ”

หลวงพี่ท่านนี้ ท่านสรุปให้ฟังว่า “เหตุที่หลวงป๋าให้ท่านซักถามนี้ เพื่อให้ท่านเองรู้ว่า หลวงป๋าเป็นใคร บวชเพื่ออะไร และหลวงปู่ฯท่านเป็นใคร ปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร.. และท่านเองจะต้องบวชมาทำอะไร เพื่ออะไร”

หลวงพี่ท่านเล่าให้ฟังว่า “หลวงป๋าบอกท่านว่า.. ท่านต้องมีความอดทน มีความเพียร เห็นหลวงป๋านั่งคุกเข่าพนมมือไหม นิ่งไม่กระดุกกระดิก”

http://www.yantip.com/forum.php?mod=viewthread&tid=25502&extra=&page=22

หมายเหตุ หลวงป๋าชื่อ เสริมชัย ไม่ใช่ เฉลิมชัย นะครับ ผู้บันทึกอาจผิดพลาดเรื่องชื่อครับ

แชร์เลย

Comments

comments

Share: