การทําวิชชาเพื่อแก้และเก็บอวิชชาของภาคมาร

ที่เขาส่งเข้ามาเป็นเหตุวิบัติ บาปศักดิ์สิทธิ์ที่หนักหน่วงรุนแรง และต่อเนื่อง ในธาตุธรรมของสัตว์โลกทั้งหลาย

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับผู้ที่ได้เคยทำบาปอกุศลร่วมกันกำลังให้ผลอยู่เช่นนี้ จึงเป็นเรื่องที่ยากมาก จักต้องอาศัยผู้ที่มีคุณธรรมสูง ผู้ทรงวิชชาและอภิญญาที่แก่กล้าหลาย ๆ คนร่วมกันทำวิชชาในแนวเดียวกันพร้อม ๆ กัน และต่อเนื่อง จึงจะมีกำลังฤทธิ์พอที่จะแก้หรือเก็บเหตุอวิชชาของภาคมารได้สำเร็จหมด

เป็นสิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ” ได้โดยเด็ดขาด

เมื่อไม่สามารถจะมีได้ทำได้เช่นว่านั้น

การที่จะทำวิชชาแก้หรือเก็บเหตุ วิบัติภัยพิบัติภัยธรรมชาติเช่นนั้น ก็ไม่สำเร็จสมบูรณ์

หรือเป็นผลสำเร็จบ้าง แต่ก็เพียงส่วนน้อย

ตามกำลังฤทธิ์ที่พอจะมีได้เป็นได้

จากการทำวิชชาของผู้มีวิชชาหรืออภิญญาพอประมาณเท่านั้น ความเป็นจริงก็คือว่าแม้จะมีผู้ทรงคุณวุฒิอยู่บ้าง แต่ก็ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างมีภารกิจการงานในหน้าที่รับผิดชอบของตัว ไม่สามารถจะรวมพลัง ประสานงานการทำวิชชา ให้ได้ผลสูงได้

จึงต่างคนต่างทำกันไปตามมีตามเกิด

ต่างเวลาต่างวิธีและไม่ต่อเนื่อง จึงได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง

และแม้จะมีผู้ทำวิชชาได้ผลบ้างในบางโอกาส

ก็ไม่ปรากฏผลออกมาโดยชัดแจ้งแก่ประชาชน

โดยทั่วไปเพราะเมื่อแก้หรือเก็บเหตุวิบัติเช่นนั้นได้สำเร็จหรือผ่อนหนักเป็นเบาได้แล้ว

เรื่องก็เงียบไป แต่ที่เก็บไม่ได้หรือที่ไม่ได้เก็บนั่นแหละจะปรากฏเป็นเหตุวิบัติภัยพิบัติภัยธรรมชาติแก่ผู้ที่กำลังประสบความเดือดร้อนอยู่ ให้เห็นโดยชัดแจ้ง

ในสมัยที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำยังมีชีวิตอยู่นั้น หลวงพ่อท่านทำวิชชาแก้หรือเก็บเหตุวิบัติภัยพิบัติภัยธรรมชาติหรือโรคภัยไข้เจ็บ

แม้ภัยจากสงคราม ฯลฯ ได้ผลมาก

เพราะมีผู้ทรงคุณวุฒิอยู่ในปกครองของท่านหลายคนทั้งพระภิกษุสามเณรอุบาสกอุบาสิกา ฯลฯ ซึ่ง

หลวงพ่อท่านได้ให้เข้าเวรกันทำวิชชา เก็บเหตุอวิชชาของภาคมาร เช่นนี้โดยต่อเนื่องตลอดเวลา ๒๔ ชั่วโมง

ด้วยอานุภาพธรรมกายดังกล่าวนี้ จึงเป็นธรรมเครื่อง“ บำบัดทุกข์” และ“ บำรุงสุข” แก่สัตว์ทั้งหลาย

และนับเป็นธรรมาวุธ อันคมกล้ายิ่งนัก

ไม่ควรที่ผู้ไม่รู้จะพึงวิพากษ์วิจารณ์ โดยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์

เพราะจะมีผลดุจเดียวกับเด็กทารกลูบใบมีดอันคมกริบเล่น หรือเข้าทำนองเด็กเล่นถ่านไฟ

เพราะภาคมารนั้นสอดละเอียด“ อวิชชา” เข้ามาในธาตุธรรม เห็นจำคิดรู้ของสัตว์ ปิดหู ปิดตา ปิดใจของสัตว์มิให้รู้เห็นนรกสวรรค์นิพพานตามที่เป็นจริง

ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษทั้งลับและเปิดเผย

ก็หลงคิดผิดเห็นผิดรับรู้ผิด ๆ จึงพูดผิด ๆ กระทำผิดนำคนอื่นผิด ๆ หรือหลงตามผู้อื่นผิด ๆ แล้วภาคมารก็เก็บเหตุนั้นส่งไปปรุงเป็นวิบากที่ให้ผล (ผลอกุศลกรรม) ส่งกลับเข้ามาทําหน้าที่ในธาตุธรรมเห็นจำคิดรู้

คือในใจจิตวิญญาณของสัตว์ ให้เป็นความทุกข์เดือดเนื้อร้อนใจ ทั้งในภพปัจจุบันทันที ตามสายปฏิจจสมุปบาทธรรม และในภพหน้าที่เป็นทุคคติเหตุวิบัติบาปศักดิ์สิทธิ์คือบาปอกุศล ที่ให้ผลอย่างรุนแรงและฉับพลันทันตาเห็น และภัยพิบัติภัยสงคราม ได้แก่ การทะเลาะเบาะแว้งและรบราฆ่าฟันกันภัยธรรมชาติเช่นน้ำท่วม

หรือฝนฟ้าแห้งแล้ง ข้าวยากหมากแพง เป็นต้น

และโรคภัยไข้เจ็บทั้งหลาย ตลอดทั้งปัญหาทางเศรษฐกิจ ทางสังคม ทางการเมือง ทั้งภายในและภายนอกประเทศ ก็เป็นฝีมือของภาคมารปรุงขึ้น

และให้ผลจากความชั่วที่สัตว์โลก หลงปฏิบัติตามอธรรมของเขาทั้งสิ้น

ส่วนภาคพระนั้นก็พยายามประมูลฤทธิ์ในธาตุธรรมที่สุดละเอียดของสัตว์เพื่อสอดละเอียด“ วิชชา”

เปิดหูเปิดตาเปิดใจของสัตว์ ให้รู้เห็นนรกสวรรค์นิพพานตามที่เป็นจริง ให้รู้จักบาปบุญคุณโทษทั้งลับและเปิดเผย เพื่อให้สัตว์ได้รู้ถูกเห็นถูกพูดถูกและถูกนำคนอื่นถูก ๆ หรือตามคนที่น่าคนอื่นถูก ๆ ให้ได้รับผลที่เป็นความเจริญรุ่งเรือง และสันติสุขด้วยมนุษย์สมบัติสวรรค์สมบัติและนิพพานสมบัติ

อันมีมรรค ๔ ผล ๔ และนิพพาน ผู้เจริญภาวนาวิชชาธรรมกายชั้นสูงสุดละเอียดเข้าไป ได้พบความจริงอีกว่าสัตว์โลกทั้งหลาย มีธาตุธรรมที่เกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสายธาตุธรรมเดียวกัน (สายขาวสายกลางๆหรือสายดำ) เพราะมาจากต้นกำเนิดต้นธาตุต้นธรรมเดียวกันโดยเหตุนี้ เมื่อถึงธรรมกายเจริญภาวนาวิชชาธรรมกายชั้นสูง ทำการสะสางธาตุธรรมของตนเองอยู่ จึงมีผลถึงธาตุธรรมของสัตว์อื่น

ในสายธาตุธรรมเดียวกันมากน้อยตามส่วนด้วย

เป็นอัตโนมัติ

หลวงพ่อวัดปากน้ำพระมงคลเทพมุนี (สดจนฺทสโร) ผู้ปฏิบัติและสั่งสอนวิชชาธรรมกายของพระพุทธเจ้าจึงได้กล่าวเสมอว่า

“ธรรมกายนั้นแหละคือที่พึ่งของสัตว์โลก” และว่า“ ธรรมกายคนหนึ่งช่วยคนได้ครึ่งเมือง

” วัดปากน้ำภาษีเจริญกรุงเทพฯจึงสามารถเลี้ยงพระสงฆ์สามเณรร่วมกันโดยไม่ต้องออกบิณฑบาต

โดยเหตุผลนี้มาจนตราบเท่าทุกวันนี้

ผู้ขัดขวางหรือฝ่ายวิชาธรรมกายอันบริสุทธิ์ของพระพุทธเจ้าด้วยทิฏฐิชั่ว จึงเท่ากับทําลายที่พึ่งของตนเองมิให้เข้าถึงนิพพานอันแท้จริงได้ และย่อมประสบความทุกข์เดือดร้อนประดุจซัดธุลีทวนลม หรือเด็กเล่นถ่านไฟดังกล่าวแล้ว