“… สมานตฺตา จ ธมฺเมสุ ตตฺถ ยถารหํ ความเป็นผู้มีตนเสมอในธรรมนั้น ๆ ในบุคคลนั้น ๆ ความเป็นผู้มีเสมอในธรรมนั้น ๆ ในบุคคลนั้น ๆ น่ะ เราจะไปทางไหนเป็นหญิงก็ดีเป็นชายก็ดี
เข้าไปในหมู่บ้าน พวกไหน ชาติไหน ภาษาไหน
ไม่กระทบกระเทือนเลยด้วยกายของเรา
ไม่กระทบกระเทือนเลยด้วยวาจาของเรา
ไม่กระทบกระเทือนเลยด้วยใจของเรา
เราเข้าไปในหมู่ไหนพวกไหน เป็นหมู่นั้นพวกนั้นไปหมด ปรากฏเป็นแบบเดียวกัน เรามีพวกมากเท่าไร ก็เป็นคนเดียวกันไปหมด ไม่แยกแตกจากกัน นี้ความเป็นผู้มีตนเสมอเขา พอเหมาะพอดีกับเขา เข้าใกล้ใครคนนั้นก็บอกว่าเป็นพวกเขา เป็นพี่เป็นน้องเขา เป็นพี่เขาเป็นน้องเขาตามชันษาอายุของตน ประพฤติตนเสมอในธรรมนั้น ๆ ในบุคคลนั้น ๆ ไม่ขาดตกบกพร่องทุกชาติทุกภาษาไป เมื่อประพฤติได้ดังนี้ได้ชื่อว่าเป็นประโยชน์ในโลกแท้ ๆ …”
คัดลอกบางส่วนจาก
พระธรรมเทศนา เรื่อง สังคหวัตถุ
เทศน์เมื่อ ๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๔๙๖
โดยพระเดชพระคุณ #พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
ไลน์ "@wlps" เพื่อรับข่าวสารจากทางวัด
