อาถรรพ์ มีดหมอหลวงพ่อเดิม

พระองค์ครู ไตรเทพ ไกรงู 22 พฤษภาคม 2019 ·

อาถรรพ์!…มีดหมอหลวงพ่อเดิม

“…เมื่อมีดหมอหลวงพ่อเดิม ใช้ฆ่าพระแม่ธีณีได้ ทำไมจะใช้ฆ่าคน ทำลายคนไม่ได้…”

————////———-

พระครูนิวาสธรรมขันธ์

หรือ หลวงพ่อเดิม พุทธสโร ผู้ได้รับสมญานามยกย่องว่า “เทพเจ้าแห่งเมืองสี่แคว” ยังมีชีวิตอยู่ ท่านได้จัดสร้างวัตถุมงคลมากมายหลายรุ่น

หลวงพ่อเดิมได้สร้างพระเครื่องรางของขลังมากมายเป็นที่เลื่องชื่อ มีประสบการณ์ความศักดิ์สิทธิ์ปรากฏอยู่มากมาย

เครื่องรางเหล่านี้ก็มี นางกวัก ราชสีห์ ตะกรุด ผ้ายันต์รอยเท้า มีดหมอ แหวน เป็นต้น

หลังจากหลวงพ่อเดิม อุปสมบท ณ วัดเขาแก้ว อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ แล้ว ได้เดินทางกลับมาจำพรรษาอยู่ ณ วัดหนองโพ เพื่อศึกษาเล่าเรียนตามทางที่พระนวกะ

ท่านตั้งต้นศึกษาหาความรู้เป็นการใหญ่ รวมทั้งได้ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยและท่องพระคัมภีร์วินัย กับหลวงตาชม วัดหนองโพ

ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมและวิชาอาคมกับ นายพันธ์ ชูพันธ์ ผู้ทรงวิทยาคุณของบ้านหนองโพ ภายหลังนายพันธ์ถึงมรณกรรม ได้ไปศึกษาเล่าเรียนกับหลวงพ่อมี ณ วัดบ้านบน ต.ม่วงหัก อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ นอกจากนี้ยังได้ศึกษาพระธรรมวินัย และวิชาอาคม กับพระเกจิอาจารย์ท่านอื่นๆ มากมาย

“ความขลัง” ของหลวงพ่อประจักษ์แก่ตาและแก่ตนเอง แล้วเล่ากันต่อๆ ไป จนเป็นที่ประจักษ์แก่หูอยู่เป็นอันมาก เมื่อสมัยสงครามมหาเอเชียบูรพา มีประชาชนพากันไปหาหลวงพ่อวันละมากๆ

นอกจากขอของขลังเช่นกล่าวแล้ว ยังพากันหาซื้อผ้าขาวผ้าแดง ผืนหนึ่งๆ ขนาดกว้างยาวราว ๑๒ นิ้วฟุต เอาน้ำหมึกไปทาฝ่าเท้าหลวงพ่อ แล้วยกขาของท่านเอาฝ่าเท้ากดลงไปให้รอยเท้าติดบนแผ่นผ้า

บางคนก็กดเอาไปรอยเท้าเดียว บางคนก็กดเอาไปทั้งสองรอย แล้วก็เอาผ้าผืนนั้นไปเป็นผ้าประเจียดสำหรับคุ้มครองป้องกันตัว ฝ่าเท้าของหลวงพ่อต้องเปื้อนหมึกอยู่ตลอดทุกวัน

ยันต์มีดหมอตำรับหลวงพ่อเดิม

มีดหมอหลวงพ่อเดิม ท่านสร้างไว้มี ๒ ขนาด มีดหมอขนาดใหญ่ เรียกว่า มีดควาญช้าง ขนาดเล็กลงมาเรียกว่า มีดหมอปากกา ใช้พกพาติดตัวได้

มีดหมอหลวงพ่อเดิม ว่ากันว่าเนื้อเหล็กที่นำมาใช้ตีเป็นมีดนั้นจะมีส่วนผสมประกอบด้วยตะปูสังขวานร ซึ่งเป็นตะปูในสมัยโบราณที่ใช้ยึดเครื่องไม้ในพระอุโบสถแทนตะปู

ตะปูโลงผีที่สัปเหร่อเผาแล้วเก็บไว้ บาตรแตกชำรุด และเหล็กน้ำพี้ นำมาเป็นส่วนผสมใช้ทำ มีดหมอ

สำหรับช่างที่ตี มีดหมอของหลวงพ่อเดิม นั้น เท่าที่พบจะเป็นฝีมือช่างฉิม ช่างไข่ และช่างสอน ซึ่งแต่ละช่างจะมีเอกลักษณ์ของตัวมีดของตนเองต่างกันไป

เมื่อช่างทำใบมีดเสร็จแล้ว ก็จะส่งต่อให้ช่างทำด้ามและฝักทำต่อ ส่วนที่เป็นตัวด้าม ถ้าเป็นมีดเล่มใหญ่จะมีด้ามเป็นงา และฝักเป็นไม้คูน ส่วนเล่มเล็กก็จะมีด้ามเป็นงาและฝักเป็นงา

จากนั้นก็ส่งต่อไปให้ช่างทำเงินทำที่รัดปลอกมีดและด้ามมีด ช่างจะทำเงิน ทองหรือนากตามที่กำหนด โดยส่วนมากจะเป็นเงินเพียงอย่างเดียว

เมื่อทุกอย่างเสร็จก็จะนำมาประกอบที่วัดหนองโพ โดยหลวงพ่อเดิมจะทำผงอิทธิเจไว้ให้ ผสมกับเส้นเกศาของหลวงพ่อที่ปลงในวันขึ้น ๑๕ ค่ำ และ

แผ่นตะกรุด ซึ่งเป็นเงิน ทอง นาก เป็นแผ่นเล็กๆ ลงอักขระ ตัดพอดีกับตัวกั้นของมีด บรรจุลงไปในด้ามมีดอุดด้วยครั่งจนแน่น หลังจากนั้นหลวงพ่อเดิมจึงนำมีดหมอไปปลุกเสกอีกทีหนึ่ง

อักขระเลขยันต์ที่เป็นเอกลักษณ์ คือ คาถามงคล ๙ หรือ หัวใจอิติปิโส แต่หลวงพ่อเดิมท่านจะเรียกว่า คาถา “พระขรรค์เพชร”

สำหรับลงมีดหมอโดนเฉพาะ ที่ “อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ พะ” ในขณะที่สำนักอื่นๆ จะใส่ หัวใจ ๑๐๘ ซึ่งประกอบด้วยคาถา ๓ บท คือ

คาถาพระเจ้า ๕ พระองค์ “นะ โม พุท ธา ยะ” คาถาธาตุ ๔ “นะ มะ พะ ทะ” และ คาถาหัวใจ ธาตุพระกรณี (หัวใจพระพุทเจ้า) ที่ว่า “จะ พะ กะ สะ” ส่วนธาตุกรณี จะใช้ว่า “จะ อะ พะ ตะ”

พุทธคุณมีดหมอหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ นั้น ดีในทุกๆ เรื่อง เช่น เป็นมหาอุดอยู่ยงคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด ป้องกันเขี้ยวงา ป้องกันคุณไสย การกระทำย่ำยี ป้องกันภูตผีปีศาจร้ายได้

มีผู้เคยมีประสบการณ์ต่างๆ เหล่านี้มามากมาย วิธีอาราธนามีดหมอของหลวงพ่อเดิมเวลาจะไปไหนมาไหนให้ระลึกถึงหลวงพ่อเดิมแล้วว่า

“…พระพุทธังรักษา พระธรรมมังรักษา พระสังฆังรักษา ศัตรูมาบีฑาวินาศสันติ…”

หลวงพ่อเดิม มีนามเดิมว่า เดิม ภู่มณี เกิดเมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๐๓ ณ บ้านหนองโพ หลวงพ่อเดิม ได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดเขาแก้ว อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๔๒๓

โดยมีหลวงพ่อแก้ว วัดอินทาราม (วัดใน) เป็นพระอุปัชฌาย์, หลวงพ่อเงิน วัดพระปรางค์เหลือง ต.ท่าน้ำอ้อย เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และหลวงพ่อเทศ วัดสระทะเล ต.สระทะเล เป็นพระอนุศาสนาจารย์

ได้รับฉายาว่า “พุทธสโร” และท่านถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๙๕ รวมสิริอายุ ๙๑ ปี พรรษาที่ ๗๑

ในวันพระราชทานเพลิงศพหลวงพ่อ มีมหรสพทุกชนิด ที่ลูกศิษย์ลูกหาพากันมาแสดง เพื่อเป็นการไว้อาลัยหลวงพ่อเป็นครั้งสุดท้าย

เมื่อไฟพระราชทานมาถึงแล้ว ประธานในพิธีได้จุดไฟพระราชทานต่อจากนั้นก็เป็นขบวนของชาวบ้านร้านตลาด ตั้งแต่บ่ายยันค่ำคนไม่ลดน้อยลงไปเลย ใส่ไฟแล้วก็ไม่ไปไหนคงซุ่มอยู่แถวนั้น

ไฟพระราชทานได้เผาสรีระของหลวงพ่อมอดไหม้ไปแล้วท่ามกลางฝนที่โปรยปรายลงมา เป็นละอองเบาๆ ก่อความเย็นให้แก่ผู้คนที่เบียดเสียดยัดเยียดกัน

กรรมการวัดได้ขึ้นเก็บอัฐิและเถ้าอังคารส่วนหนึ่ง เพื่อนำไปบรรจุในเจดีย์เพื่อเป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านหนองโพ และผู้ได้มาเยี่ยมเยือนในภายหลัง

เมื่อคณะกรรมการเก็บอัฐิแล้ว ไฟยังไม่ทันจะหายร้อน บรรดาชาวบ้านและผู้เคารพนับถือ ต่างก็เฮละโลกันขึ้นไปบนเมรุเบียดเสียดยัดเยียดกัน เหยียบกัน ล้มคว่ำคะมำหงาย

เพื่อแย่งชิงอัฐิของหลวงพ่อเดิม เพื่อนำไปสักการบูชา ที่แข็งแรงไปถึงก่อนก็ได้อัฐิไป ที่มาทีหลังหรือเข้าไม่ถึงก็ได้เถ้าอังคาร ตามแต่จะเก็บได้

หลังจากคลื่นฝูงชนซาลงไปแล้ว ปรากฏว่าไม่มีอัฐิ หรือเถ้าอังคารของหลวงพ่อติดเมรุอยู่เลยแม้แต่น้อย เป็นที่น่าอัศจรรย์ว่า

“…ทั้งๆ ที่ไฟบนเมรุยังร้อนอยู่ แต่คนที่แย่งชิงกันนั้น ไม่มีใครมือพองเพราะความร้อนของเมรุแม้แต่น้อยเลย…”

ทุกวันนี้ชาวนครสวรรค์ทุกคนยังเคารพให้ความนับถือหลวงพ่ออยู่เสมอ โดยเฉพาะทางวัดหนองโพได้สร้างมณฑปที่ประดิษฐานรูปหล่อโลหะของหลวงพ่อพระรูปเหมือนหลวงพ่อเดิม ขนาดเท่าองค์จริง

ทั้งนี้หลวงพ่อเดิมท่านหล่อสร้างไว้เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๘๒ ตั้งประดิษฐานอยู่ที่มณฑป ซึ่งมีประชาชนมากราบนมัสการทุกวันมิได้ขาด และทางวัดหนองโพได้จัดงานทำบุญประจำปีปิดทอง ไหว้พระรูปเหมือนหลวงพ่อเดิม ในวันขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๓ ของทุกปี

เหตุที่มีดหมอหลวงพ่อเดิม ว่ากันว่าเนื้อเหล็กที่นำมาใช้ตีเป็นมีดนั้นจะมีส่วนผสมประกอบด้วยตะปูสังขวานร ซึ่งเป็นตะปูในสมัยโบราณที่ใช้ยึดเครื่องไม้ในพระอุโบสถแทนตะปู

จากประสบการณ์ที่ทำข่าวในวงการพระเครื่อง ผมได้เจอนักเลงพระที่มีอายุกว่า ๗๐ ปี ๒ คน ที่รู้วิธีการใช้ที่ตรงกัน กำกับด้วยคาถาหลวงพ่อเดิม

“…อาถรรพ์! มีดหมอหลวงพ่อเดิม ใช้ฆ่าพระแม่ธีณีได้ พื้นดิน สถานที่ใดโดนเจ๊งทุกราย…”

ผมจึงมาลองใช้ตามคำบอกเล่า ปรากฎว่าสมคำรำลือ ใช้ฆ่าพระแม่ธรณีได้จริงๆ

แค่รูปถ่ายคนที่เราเกลียด คนที่เป็นสัตรูเราเพียงใบเดียว มีดหมอหลวงพ่อเดิมเพียงเล่มเดียวก็ทำลายล้างได้

ใครไม่เชื่อ ยากลองเชิญได้ครับ แต่ไม่ขอบอกวิธี และ คาถาที่ใช้นะครับ ขอให้เป็นความลับเช่นนี้สืบไป

แชร์เลย